Έξι μήνες η Δημοκρατική Φωνή. Έξι μήνες το εγχείρημα των Ραβανού και Τσούτση. Ορισμένες σκέψεις με αφορμή αυτό νομίζω βοηθούν. Καταρχάς προσωπικά δεν πιστεύω στον διαχωρισμό περιφερειακών και μητροπολιτικών ΜΜΕ. Πολλά έντυπα και ιστότοποι της περιφέρειας δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτε αυτά της Αθήνας. Από την ΔΦ για παράδειγμα έχει ήδη παρελάσει μεγάλο μέρος του κεντρικού πολιτικού σκηνικού ενώ έχουν παρουσιαστεί θέματα εξόχως ενδιαφέροντα. Δεύτερον: η ρευστότητα που έχει προσθέσει στο ενημερωτικό τοπίο, η νέα διασύνδεση πληροφορίας, μέσων και κοινωνικών δικτύων διαμορφώνει ένα άχρονο τοπίο όπου μια είδηση στην Ινδία και την Άρτα διεκδικούν τον ίδιο χώρο στα ενιαία timeline του κοινού. Και τρίτον. Το ίδιο το κοινό άλλαξε. Ενοποιήθηκε. Κοιτά με το ίδιο ενδιαφέρον τις τιμές ακινήτων στο Λονδίνο με τον οδηγό διασκέδασης στην Θεσσαλονίκη. Σήμερα, και οι δημοσιογράφοι μοιάζουν όλο και περισσότερο με ψηφιακούς νομάδες. Σισύφεια κουβαλούν την πέτρα στο βουνό αλλά και το βουνό δεν είναι πια στη θέση του! Οι αναγνώστες διαβάζουν από το κινητό και οι δημοσιογράφοι γράφουν από καφετέριες. Μέχρι να καταγραφεί η πληροφορία έχει πεθάνει. Το παιχνίδι είναι αδυσώπητο μα και γοητευτικό. Εμείς θα κάνουμε καλά την δουλειά μας και σεις θα είστε αυστηροί. Κάπου θα συναντηθούμε. Ευχαριστώ που είμαι εδώ.
in Εφημερίδα
Παρεμβάσεις: Έξι μήνες
ΚΟΜΙΣΑΡΙΟΣ – Δημήτρης Μανιάτης