Αβεβαιότητα, ανασφάλεια, αστάθεια. Αυτές οι τρεις λέξεις κυριαρχούν και πάλι και χαρακτηρίζουν τον τουρισμό στην Ευρώπη, που τις τελευταίες δέκα ημέρες λάμβανε μηνύματα για πλήρη ανάκαμψη μετά την πανδημία και μέσα σε λίγες ώρες απέδειξε ξανά το πόσο ευαίσθητος κλάδος είναι. Η εισβολή στην Ουκρανία, σήμανε καμπανάκι στους πράκτορες και τους ξενοδόχους σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνο για το φόβο ότι μπορεί να επηρεάσει τις κρατήσεις, αλλά και για το ενδεχόμενο το κόστος των αεροπορικών εισιτηρίων να εκτοξευτεί.
Πηγές της ελληνικής τουριστικής αγοράς αναφέρουν ότι είναι μεν πολύ νωρίς, όμως οι αγορές της Ρωσίας και της Ουκρανίας θα επηρεαστούν άμεσα. Σημειώνεται ότι η τουριστική αγορά της Ουκρανίας επέδειξε ιδιαίτερη δυναμική κατά τη σεζόν του 2021 προς τη χώρα μας, καταγράφοντας μεγάλη αύξηση, τάση που έδειχνε ότι θα συνεχιζόταν και φέτος. Μόνο σε Ήπειρο και Κρήτη οι τουρίστες από την Ουκρανική χώρα διπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2019.
Οι τουρίστες από την Ουκρανία στην χώρα μας ανέρχονταν σε 400.000 και εάν η ακρίβεια που προκύπτει από την ενεργειακή κρίση θα επηρεάσει το κομμάτι της μετακίνησης των ταξιδιωτών σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες τότε η ζημιά δεν θα περιοριστεί μόνο εκεί.
Οι Ρώσοι τουρίστες έλειψαν από την Ελλάδα πέρυσι, λόγω των προβλημάτων που υπήρχαν με τις λίγες αεροπορικές πτήσεις και την έκδοση βίζας. Οι Ρώσοι τουρίστες ήθελαν να επιστρέψουν στη χώρα μας για διακοπές με τα μηνύματα για τη σεζόν του 2022 να είναι ιδιαίτερα αισιόδοξα, ενώ δεν έχει λυθεί το θέμα με τις πτήσεις charter. Την προηγούμενη εβδομάδα στο ενημερωτικό της δελτίο η Ρώσικη Ένωση των Tour Operators φιλοξένησε ρεπορτάζ που έλεγε ότι η TUI Ρωσίας σκόπευε να στείλει περίπου 110.000 Ρώσους τουρίστες στα ελληνικά θέρετρα το 2022, καθιστώντας τη χώρα από τις πρώτες σε προτίμηση.
Στην Πρέβεζα παρόλες τις προσπάθειες των τελευταίων ετών και της συνεργασίας που οικοδομήθηκε μεταξύ του Ελληνορωσικού Επιμελητηρίου αλλά και των πρωτοβουλιών της Ένωσης Νέων Ξενοδόχων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης λόγω της μη ύπαρξης πτήσεων Τσάρτερ μέσω Ακτίου δεν υπήρχαν πακέτα ρώσων τουριστών μαζικά για την περιοχή, μόνο μεμονωμένες κρατήσεις.
Πρέπει λοιπόν να διδαχθούμε από τις κρίσεις, να μιλάμε λιγότερο και να αναλύουμε τα στοιχεία περισσότερο και πολύπλευρα, μα πάνω από όλα να προτάξουμε το αίτημα της Ειρήνης, που δυστυχώς στις μέρες μα είναι το κυρίαρχα ζητούμενο.
Βέβαια προσπάθειες είχαν γίνει και μάλιστα είχε διαμορφωθεί και ένα πλαίσιο συνεργασίας και με μεσιτικά γραφεία της ευρύτερης περιοχής τα οποία ήταν έτοιμα να προσελκύσουν επενδύσεις στην περιοχή στη βάση του real estate.
Όλα αυτά βέβαια πριν τις «κυρώσεις» της Ε.Ε, την αποστολή και της χώρας μας στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία και τις δηλώσεις που ακούστηκαν στον Δημόσιο διάλογο από τα πιο αρμόδια κυβερνητικά χείλη εναντίον της Κυβέρνησης Πούτιν.
Οι παραπάνω προσπάθειες σίγουρα οδηγούν σε ναυάγιο για την περιοχή μας καθώς ο εναέριος χώρος της Ελλάδος για ρωσικά αεροσκάφη είναι πλέον κλειστός, οι 110.000 τουρίστες που αναμένονταν για το φετινό καλοκαίρι «μετακινούνται» στην γειτονική Τουρκία και η Ουκρανία είναι μια «διαλυμένη» χώρα όπου οι πολίτες της έχουν χάσει δουλειές, σπίτια και περιουσίες με πολλούς να συγκαταλέγονται στα Θύματα ενώ άλλους να έχουν πάρει ήδη το δρόμο της προσφυγιάς.
Οι περιοχές της χώρας μας όπως επισημαίνουν οι ειδικοί οι οποίες θα πληγούν περισσότερο από αυτά τα νέα δεδομένα οικονομικά κατά την φετινή τουριστική χρονιά θα είναι το Αιγαίο, η Αθήνα και η Χαλκιδική, η Κρήτη και δευτερευόντως η Ήπειρος, περιοχές που δέχονταν τους μεγαλύτερους αριθμούς Ρώσων και Ουκρανών τουριστών.
Η παγκόσμια Οικονομία σίγουρα θα δοκιμαστεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα με πολλούς ειδικούς να τονίζουν ότι ένα νέο «κραχ» είναι προ των πυλών λόγω της ενεργειακής κρίσης που θα υπάρξει, αλλά αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι το εξής, ότι είμαστε αντιμέτωποι με μία ανθρωπιστική κρίση στην Ουκρανία. Πρέπει να στηρίξουμε τους άμαχους, τα μικρά παιδιά και τις οικογένειες. Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία εν έτει 2021 δείχνει την αποτυχία των ισχυρών για άμεσες λύσεις υπέρ των «αδυνάτων» και πως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τί θα γίνει στη συνέχεια. Πρέπει λοιπόν να διδαχθούμε από τις κρίσεις, να μιλάμε λιγότερο και να αναλύουμε τα στοιχεία περισσότερο και πολύπλευρα, μα πάνω από όλα να προτάξουμε το αίτημα της Ειρήνης, που δυστυχώς στις μέρες μα είναι το κυρίαρχα ζητούμενο.