H Ρένα Δούρου, Τοµεάρχης Κλιµατικής Αλλαγής και Μέλος του Πολιτικού Συµβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μιλά στην Δημοκρατική Φωνή για την κλιματική κρίση, τα θέματα περιβάλλοντος την διαχείριση της Κυβέρνησης γύρω από τις τελευταίες πυρκαγιές καθώς και την επόμενη ημέρα στην χώρα. Το έμπειρο στέλεχος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μεταφέρει την κριτική τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την πανδημία, την οικονομία και την κοινωνία.
• κα. Δούρου ζούμε αρκετά δύσκολες ώρες ως χώρα με την Αττική, την Εύβοια αλλά και την Πελοπόννησο να έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από πολλαπλά πύρινα μέτωπα. Η κυβέρνηση και αυτοδιοικητικοί που ανήκουν στο γαλάζιο «στρατόπεδο» μιλούν τώρα ξαφνικά για την κλιματική αλλαγή. Πως βλέπετε ως ΣΥΡΙΖΑ τις εξελίξεις;
Ο κ. Μητσοτάκης έχει απέναντί του μια υπεύθυνη Αξιωματική Αντιπολίτευση που εμπράκτως δεν επενδύει στον πόνο και την καταστροφή, σε αντίθεση με ό,τι έκανε ο ίδιος συστηματικά. Η πατρίδα μας βιώνει μια πρωτόγνωρη οικολογική καταστροφή, με τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες που επιβάλλουν άμεσα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα, ενιαίο αναπτυξιακό και περιβαλλοντικό σχέδιο, με συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, επανασχεδιασμό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης. Αντ’ αυτών έχουμε επικοινωνιακές και ελλιπείς εξαγγελίες αποζημιώσεων, χορηγούς αναδασώσεων, κατάργηση του προγράμματος δασοπροστασίας με 5.000 εργαζόμενους, έναν καταστροφικό αντιπεριβαλλοντικό νόμο, ακύρωση των κυρωμένων δασικών χαρτών που είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση… Κι έναν Πρωθυπουργό που όψιμα ανακαλύπτει την κλιματική κρίση ενώ στην πράξη λειτουργεί ως ανέμελος σπόνσοράς της.
• Πολλοί πολίτες ζητούν από την Αξιωματική Αντιπολίτευση να είναι πιο «επιθετική» στην κριτική της απέναντι στα κυβερνητικά λάθη, τους χειρισμούς και τα αδιέξοδα που δημιουργούνται . Θεωρείτε ότι «απαιτείται» κάποιου είδους συναίνεση;
Εκείνο που απαιτούν οι πολίτες είναι να μην έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση που τους στοχοποιεί, υποβαθμίζει τις ζωές τους, τους αφήνει χωρίς δουλειά, αποκλείει τους νέους από το δημόσιο πανεπιστήμιο, υπονομεύει το δημόσιο σύστημα υγείας, την κοινωνική ασφάλιση. Μια κυβέρνηση που, λόγω δογματικής ιδεοληψίας, δημιουργεί συνθήκες εργασιακής, υγειονομικής και περιβαλλοντικής ανασφάλειας. Η μαχητική, εποικοδομητική Αξιωματική Αντιπολίτευση βρίσκεται στο πλευρό των πολιτών, καταθέτοντας τεκμηριωμένες προτάσεις, όπως κάναμε με την πανδημία και τώρα, με τα επτά σημεία για την επούλωση των πληγών από τις πυρκαγιές. Όμως η κυβέρνηση όχι μόνο περιφρονεί για μικροπολιτικούς λόγους αυτές τις προτάσεις αλλά συνεχίζει να κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση, να αντιμετωπίζει με αυταρχισμό τους πολίτες και να πολλαπλασιάζει και να βαθαίνει τις ανισότητες.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει απέναντί του μια υπεύθυνη Αξιωματική Αντιπολίτευση που εμπράκτως δεν επενδύει στον πόνο και την καταστροφή, σε αντίθεση με ό,τι έκανε ο ίδιος συστηματικά. Έχουμε έναν Πρωθυπουργό που όψιμα ανακαλύπτει την κλιματική κρίση ενώ στην πράξη λειτουργεί ως ανέμελος σπόνσορας της.
• Η πορεία της πανδημίας αλλάζει και αυτή δραματικά με τα κρούσματα να αυξάνονται. Τι πρέπει να γίνει από Φθινόπωρο έτσι ώστε να θωρακιστούν εργαζόμενοι-επιχειρήσεις και συνολικά το κοινωνικό σύνολο;
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δύσκολο φθινόπωρο αβεβαιότητας και ανασφάλειας, εξαιτίας των κυβερνητικών επιλογών. Τη στιγμή που η μετάλλαξη Δέλτα θερίζει, η κυβέρνηση πάει σαν άλλοτε, ανεπίδεκτη μαθήσεως. Τα σχολεία θα ανοίξουν με 27 μαθητές ανά τάξη, οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πηγαίνουν στη δουλειά τους σε ξέχειλα από κόσμο βαγόνια του μετρό, λεωφορεία και τρόλεϊ. Ενώ το ΕΣΥ, που η κυβέρνηση δογματικά δεν στηρίζει, πιέζεται όλο και περισσότερο. Ο κ. Μητσοτάκης, που στη Bild τον Μάιο, υποσχόταν 70% τείχος ανοσίας στις αρχές του καλοκαιριού, απέτυχε, και αντί να κάνει την αυτοκριτική του και να επιχειρήσει να πείσει τους ανεμβολίαστους πολίτες να εμβολιαστούν, καταφεύγει, με τη γνωστή επωδό της ατομικής ευθύνης, στον διχασμό. Πηγαίνει κόντρα σε ό,τι συστήνει ο Περιφερειακός Διευθυντής Ευρώπης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Χανς Κλούγκε, μιλώντας στην Handelsblatt στις 23 Ιουλίου, και υπογραμμίζοντας ότι όλες οι χώρες πρέπει να προσπαθήσουν να πείσουν όσους αμφισβητούν τον εμβολιασμό, προσθέτοντας ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός μεμονωμένων επαγγελματικών ομάδων είναι η τελευταία λύση. Η κυβέρνηση αντί για πειθώ, μαζικά, δωρέαν τεστ, ιχνηλάτηση, καταφεύγει στις απειλές, τα χαράτσια και την οικονομική εξουθένωση ενός στους δύο πολίτες και μάλιστα σε εποχή έξαρσης της ακρίβειας. Βάζοντας έτσι τις βάσεις για νέα έξαρση της πανδημίας. Και δείχνοντας ότι η επικινδυνότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν είναι σχήμα λόγου.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προχώρησε και προχωρά ένα οργανωτικό σχεδιασμό εν μέσω πανδημίας . Τι έχετε οριοθετήσει ως κύριους στόχους σε αυτή την προσπάθεια ανασυγκρότησης και ποιο πρέπει να είναι το νέο πολιτικό αφήγημα;
Ο τόπος, οι πολίτες χρειάζονται ανάσα, ελπίδα, πολιτική αλλαγή. Και ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, όπως φάνηκε από την προγραμματική μας συνδιάσκεψη, δουλεύει για την οικοδόμηση του δημοκρατικού, προοδευτικού, αριστερού πόλου κόντρα στη συντήρηση που εκφράζει η ΝΔ. Στο πλευρό των πολιτών, μαζί τους, δουλεύουμε για να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα που δημιουργούν ή επιδεινώνουν οι κυβερνητικές πολιτικές. Έτσι η προγραμματική μας πρόταση αφορά ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης με σεβασμό στο περιβάλλον, μείωση των ανισοτήτων, για μια συνεκτική, αλληλέγγυα κοινωνία. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη γιατί δεν υπάρχουν έτοιμες συνταγές μπροστά στις προκλήσεις της προοδευτικής διακυβέρνησης. Αυτές οι ανάγκες επιβάλλουν νέους πολιτικούς συσχετισμούς, μια μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία με προγραμματικές συμμαχίες. Για να βάλουμε τέλος στην οπισθοδρομική τροχιά που έχει σύρει τον τόπο η νεοδεξιά του Κ. Μητσοτάκη, ακυρώνοντας μάλιστα και βασικές αρχές του παραδοσιακού κεντροδεξιού χώρου. Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Οφείλουμε όμως να τον πορευθούμε. Το οφείλουμε στα νέα παιδιά που αγωνιούν για το μέλλον τους, στους ανθρώπους του μόχθου, εκείνους που έχασαν το βιός τους στις καταστροφές, τους μικρομεσαίους που βιώνουν την αγωνία του λουκέτου, όλες και όλους που ζουν τις πολιτικές που σχεδιάζουν άνθρωποι που αγνοούν τι θα πει μεροκάματο, ταμείο ανεργίας, γιατί δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους. Αυτό είναι το χρέος μας για αγώνα στο πλευρό της μεγάλης πλειοψηφίας που σήμερα αναζητά στήριγμα, ελπίδα και προοπτική αλλαγής.