Σε αυξήσεις-φωτιά προχώρησε αυθαίρετα η διοίκηση της ΔΕΗ οξύνοντας το σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα της πρόσβασης στο ηλεκτρικό ρεύμα των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Την ώρα που η ηλεκτροδότηση είναι απολύτως αναγκαία για μια αξιοπρεπή ζωή, οι νέες αυξήσεις τη μετατρέπουν σε είδος πολυτελείας και μάλιστα σε μια εποχή που το λαϊκό εισόδημα πέφτει ή και εξαφανίζεται από τις απολύσεις, την ανεργία και τα λουκέτα σε αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες.
Ενώ το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό αναγκαίο για τη ζωή, εδώ και πάνω από μια δεκαετία έχει γίνει μαζικό φαινόμενο η διακοπή ρεύματος για λόγους χρεών που προκαλεί η φτώχεια και η εξωφρενική ακρίβεια, αλλά και η υπερφορολόγηση μέσω ΔΕΗ των λαϊκών στρωμάτων.
Αυτή η κοινωνική πληγή είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ που συνεχίζει την καταστροφική πολιτική των μνημονιακών συγκυβερνήσεων και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ που ήταν στρατηγική επιλογή της ΕΕ, στο πλαίσια της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας και υλοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις.
Η ιδιωτικοποίηση δεν έφερε τίποτα από όσα έταζε η προπαγάνδα, αλλά κινήθηκε αποκλειστικά υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων. Αυτά εκτόξευσαν την κερδοσκοπία τους χωρίς να πληρώσουν δεκάρα για «επενδύσεις» και λυμαίνονται το δίκτυο και τις υποδομές της ΔΕΗ που έστησε ο λαός και οι εργάτες της ΔΕΗ με την εργασία και το αίμα τους εδώ και δεκαετίες. Δε λείπουν και οι κομπίνες του κοινού ποινικού δικαίου, όπως οι αρπαχτές τύπου Ενέργκα Πάουερ κλπ. Την ίδια στιγμή η τιμή του ρεύματος έχει ανέβει στα ύψη, παρά το δήθεν ανταγωνισμό, ενώ οι εργασιακές σχέσεις έχουν πιάσει πάτο με τη γενίκευση της επισφαλούς εργασίας, την εισβολή των εργολάβων και τα εργατικά ατυχήματα-εργοδοτικά εγκλήματα να αποδεικνύουν με τον πιο τραγικό τρόπο ότι δεν υπολογίζουν τίποτε μπροστά στο κέρδος τους.
Η λεγόμενη πράσινη συμφωνία της ΕΕ και η «απολιγνητοποίηση» δεν είναι παρά μια αδρά επιδοτούμενη μεταστροφή σε πηγές ενέργειας που η καπιταλιστική τους χρήση τις καθιστά το ίδιο καταστροφικές για το περιβάλλον, όπως δείχνει η εμπειρία από τα πάρκα ανεμογεννητριών που συναντούν παντού τη λαϊκή αντίσταση, αλλά και η μεθοδευόμενη εξάρτηση από το φυσικό αέριο που σαν υδρογονάνθρακας δεν είναι καθόλου «καθαρή» πηγή.
Η βίαιη απολιγνητοποίηση σηματοδοτεί την απόλυτη ενεργειακή εξάρτηση από εισαγόμενες πηγές ενέργειας με απρόβλεπτες και επικίνδυνες συνέπειες, αφού ταυτίζεται η επιλογή αυτή με τα διαρκή χρηματιστηριακά παιγνίδια και τις γεωπολιτικές εντάσεις γύρω από ένα εισαγόμενο καύσιμο.
Το αίτημα του λαϊκού και εργατικού κινήματος «ρεύμα φτηνό για το λαό» είναι επίκαιρο όσο ποτέ και επείγει η επαναφορά του για κάθε δύναμη που παλεύει ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές από τη σκοπιά των κοινωνικών αναγκών και δικαιωμάτων. Η αγωνιστική παρακαταθήκη του «δεν πληρώνω» τα χαράτσια της ΔΕΗ πρέπει να έρθει στο προσκήνιο, μαζί με το μαχητικό κίνημα επανασύνδεσης του ρεύματος στα φτωχά νοικοκυριά.
Το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό.
• Ρεύμα φτηνό για το λαό, τον εργάτη, τον αγρότη. Δωρεάν παροχή για ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους. Όχι στη φορολογία μέσω ΔΕΗ.
• Έξω οι εργολάβοι από τη ΔΕΗ, το δίκτυο και τις υποδομές της. 100% κρατική ΔΕΗ. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αποκατάσταση των εργολαβικών και συμβασιούχων. Διασφάλιση των εργασιακών σχέσεων και της ασφάλειας στην εργασία.
• Να μπει φρένο στις ανεμογεννήτριες, και το παραμύθι της δήθεν πράσινης ανάπτυξης. Η μετά λιγνίτη εποχή δεν μπορεί να σχεδιαστεί ερήμην της κοινωνίας, των εργαζομένων και του περιβάλλοντος.
Η αγωνιστική κινητοποίηση του λαού θα φέρει ρήγματα και εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική της ακρίβειας, της ανεργίας, της φτηνής και ελαστικής εργασίας.