Ο πλανήτης έχει την Αμερική, η Ευρώπη την Γερμανία, η Ελλάδα την Αθήνα, και η Ήπειρος τα Γιάννενα. Όμως ο πλανήτης έχει και την Ρωσία, η Ευρώπη και την Γαλλία, η Ελλάδα και την Θεσσαλονίκη. Και η Ήπειρος; Η Ήπειρος «και» δεν έχει.
Ναι θα ήθελαν οι Σαρδελάδες και οι Εσπεριδόπυγοι να παίξουν τον ρόλο του αντίπαλου δέους, του δεύτερου πλην αξιοπρεπούς, του υπολογίσιμου σε τελική ανάλυση, αλλά αυτό είναι μακριά από την πραγματικότητα και απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Όσο για τους Θεσπρωτούς γείτονές μας αυτοί ούτε παρατσούκλι δεν έχουν. Δεσπόζει ο Φλασκίτης Δεσπότης του Δεσποτάτου της Ηπείρου, λοιπόν, και συγκεντρώνει πάνω του όλο και περισσότερα.
Να ‘ναι καλά ο Καλλικράτης, μεγάλ’ η χάρη του!
Τι σχέση έχουν τώρα αυτά με την επικείμενη απώλεια του πρώην ΤΕΙ και την μεταφύτευσή του στον Βορρά; Νομίζω πενιχρή, όσο και αν θέλουμε συναισθηματικά ως ριγμένοι Πρεβεζάνοι να το ρίξουμε στους Γιαννιώτες, καλό είναι να διοχετεύσουμε τα συμπλέγματά μας σε κάτι πιο παραγωγικό.
Ναι, είναι ενδεικτικές οι τελευταίες εξελίξεις μιας νοσηρής ανισότητας στην Περιφέρεια, αλλά αυτή την φορά το ζήτημα μοιάζει περισσότερο προσωπικό παρά οικονομικό. Ακόμα και η φύση των επιχειρημάτων υπέρ της φυγής και κατά της παραμονής, μόνο με μια απόρριψη από έναν εραστή που έχει βρει κάτι καλύτερο μπορεί να παρομοιαστεί. Ένας εραστής που δεν θέλει καν να μείνουμε φίλοι, έτσι για τους τύπους, και μας εκθειάζει πόσο καλύτερος και θελκτικότερος είναι ο νέος του έρωτας σε σχέση με εμάς που είμαστε τόσο ανεπαρκείς.
Βρισκόμαστε στην κωμικοτραγική θέση να ακούμε από τον Πρύτανη και την πλειοψηφία των καθηγητών ότι η ΕΒΕ πλήττει το ίδρυμα γιατί έχει μειωμένο αριθμό εισακτέων, ενώ παράλληλα ότι η πόλη, ως μέρος, δεν είναι ελκυστική για τους φοιτητές, οι οποίοι την βάζουν στο μηχανογραφικό τους ως ύστατη επιλογή. Ως κερασάκι στην τούρτα τα βέλη στρέφονται και εναντίον των εγκαταστάσεων οι οποίες, όπως μάθαμε και εμείς οι παρατρεχάμενοι, δεν έχουν ούτε μία αίθουσα που να μπορεί να φιλοξενήσει 100 άτομα μονομιάς.
Και θέλουμε και ΤΕΙ, ουχί, Πανεπιστήμιο, οι αβράκωτοι!
Πρώτον, ξεκινώντας από το τέλος, μιας και όλα ανάποδα μας πάνε, αν οι εγκαταστάσεις ήταν το ζήτημα, θα έπρεπε όλες οι σχολές στην Ελλάδα να μεταφερθούν στο εξωτερικό πάραυτα. Για του λόγου το αληθές, εγώ ο υψηλόβαθμος των Πανελληνίων που σπούδασα στην Αρχιτεκτονική του ΕΜΠ, το υπ’αριθμόν ένα ίδρυμα στην χώρα, τα μισά μαθήματα τα έκανα σε ανεπαρκείς αίθουσες, με ελλιπέστατη υλικοτεχνική υποστήριξη και υπολογιστές εικοσαετίας. Και αν είναι τέτοιας ζωτικής σημασίας αυτή η 100 ατόμων αίθουσα προσφέρομαι εγώ, και είμαι σίγουρος και άλλοι συνάδελφοι της πόλης, να την σχεδιάσουμε και να επιβλέψουμε την κατασκευή της αφιλοκερδώς.
Δεύτερον, τι σχέση έχει η πόλη με το ίδρυμα; Δεν είμαι ανίδεος ως προς τα κριτήρια επιλογής σχολής από τους υποψηφίους. Έχω υπάρξει και εγώ στη θέση να συμπληρώσω μηχανογραφικό. Ξέρω, ξέρω. Η Αθήνα έχει τα πάντα, η Θεσσαλονίκη έχει νυχτερινή ζωή και φραπέ, και η Αλεξανδρούπολη έχει το Παιδαγωγικό. Είναι τώρα αυτά σοβαρά ακαδημαϊκά κριτήρια να λέγονται στις διαβουλεύσεις των καθηγητών; Πέραν του δευτέρου έτους, ούτε σε καφενϊακές συζητήσεις δεν ακούγονται τέτοιες κενότητες.
Δηλαδή, το Αργυροχρυσοχοΐας πρέπει να φύγει από τη Στεμνίτσα και να πάει στην Τρίπολη, γιατί δεν έχει νυχτερινή ζωή στο βουνό; Μήπως το Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων της Σύρου να πάει καλύτερα στην Αθήνα, γιατί ως γνωστόν έχει μποφόρια στο Αιγαίο;
Τρίτον, η ΕΒΕ δεν έπληξε το τμήμα. Το 2021 καλύφθηκαν 78 από τις 256 θέσεις του τμήματος. Ε και; Καταρχάς τι αυθαίρετο 256 είναι αυτό; Γιατί όχι 128; Γιατί όχι 512; Γιατί όχι 1024; Και αυτές δυνάμεις του 2 είναι. Επειδή μια σχολή μπορεί, ενδεχομένως, να υποστηρίξει 256 άτομα δεν είναι απαραίτητο ότι πρέπει να έχει και τόσα. Πόσο μάλλον όταν μια σχολή δεν έχει αίθουσα ούτε για 100 άτομα όπως καταλάβαμε. Παρεμπιπτόντως, δεν θα έπρεπε η εν λόγω αίθουσα τελικά να μπορεί να υποστηρίζει 256 άτομα; Εκτός και αν αντιστοιχεί μία θέση ανά 2,56 φοιτητές, κάτι που ούτε με δημιουργική λογιστική (γκουχ γκουχ) δεν βγάζει νόημα.
Από την ιστοσελίδα, μάλιστα, της σχολής βλέπουμε ότι το διδακτικό προσωπικό απαρτίζεται από 17 μόνο μέλη ΔΕΠ. Οποιοσδήποτε έχει σπουδάσει μισό έτος στη ζωή του μπορεί να καταλάβει ότι ακόμα και από καθέδρας να παραδίδονται όλα τα μαθήματα και να μην γίνεται ούτε μισό εργαστήριο, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα 17 διδάσκοντες να επαρκούν για την σοβαρή εκπαίδευση 256 φοιτητών κατ’ έτος.
Οι 78 νεοεισακτέοι είναι ένας πολύ ικανός αριθμός για την επιβίωση ενός τμήματος και την επιβεβαίωση ότι παρότι βρίσκεται σε μια μικρή πόλη της επαρχίας και παρά την ανεβασμένη βάση υπάρχει ενδιαφέρον. Αν μη τι άλλο, λιγότεροι φοιτητές σημαίνει περισσότερο εξατομικευμένο μάθημα και συνεπώς καλύτερη ποιότητα σπουδών. Χώρια ότι απελευθερώνεται πολύτιμος χρόνος για τους καθηγητές της σχολής να ενισχύσουν την πλευρά του επαγγέλματός τους που αφορά την έρευνα και να δημοσιεύσουν κανένα άρθρο της προκοπής σε κανένα σοβαρό περιοδικό.
Η σχολή μας χαιρετά από ό,τι φαίνεται γιατί οι καθηγητές της που δεν διαμένουν στην πόλη απλώς κουράστηκαν το ωριαίο «πήγαινε» και το αντίστοιχο «έλα». Ίσως να υπάρχουν οικονομικά κίνητρα και οφίτσια αν πάει άλλη μια σχολή στα Γιάννενα ή αντίθετα να υπάρχει κόστος για τον Πρύτανη αν κλείσει ένα τμήμα. Μπορεί οι καθηγητές απλώς να φοβούνται μήπως χάσουν τη δουλειά τους.
Για να τους καθησυχάσω ακόμα και η Αρχιτεκτονική Ξάνθης με 0 εισακτέους δεν έκλεισε. Και για όσους δεν γνωρίζουν, εδώ και χρόνια φιλοξενείται σε ένα κτήριο που προοριζόταν για βιβλιοθήκη άλλης σχολής. Καλή ώρα όπως το Οικονομικών Επιστημών των Ιωαννίνων (γκουχ γκουχ).
Όποιοι και αν είναι, πάντως, οι λόγοι μετακίνησης, η πρεμούρα δεν είναι για την διαιώνιση, μεταλαμπάδευση και διεύρυνση της γνώσης. Τα κίνητρα, όπως και να το κάνουμε, δεν τα λες υψηλά. Αντίθετα, μοιάζουν τόσο πεζά, τόσο ανεπιτήδευτα κυνικά, τόσο απογοητευτικά μη ραδιούργα ή ευφάνταστα, που δεν προσφέρονται καν για σοβαρή κριτική άνευ πικρόχολου σαρκασμού.
Όσο για την (μικρο)πολιτική σπέκουλα, όσοι εκ των ταγών μας την κάνουν αποδεικνύουν για άλλη μια φορά πόσο αδιάφορη και ατελέσφορη είναι η πολίτευσή τους διαχρονικά. Σάμπως ενδιαφέρει κανέναν ο καταλογισμός ευθυνών από τους μεν σε «αρίστους» ή από τους δε σε «σοφούς» ή οι κορώνες από τους τοπικούς, ως μυκηθμοί βουβάλων στις λιμνοθάλασσες του Αμβρακικού, περί χρημάτων που θα χαθούν.
Μήπως οι υποσχέσεις ότι θα δράσουν παρά το πολιτικό κόστος, συγκινούν κάποιον εκ των συμπολιτών μας; Η πολιτική έχει αποπληθωριστικές τάσεις, εξάλλου, χρόνια τώρα, και συνεπώς το αντίστοιχο κόστος που επικαλούνται ότι με θάρρος θα επωμιστούν, έχει όλο και ταχύτερα μειούμενη αξία.
Εν τέλει, μπορεί τους επόμενους μήνες, το Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής να χαθεί λίγο-πολύ άκοπα. Μπορεί, ακόμα, όπως λένε μερικοί εκ των συμπολιτών μας, να ήταν χαμένος κόπος εξαρχής.
Στο δια ταύτα, η πόλη μας γίνεται όλο και πτωχότερη τω πνεύματι, και δεν ξέρω ποιοι και πόσοι ανάμεσά μας αισθάνονται μακάριοι.
Υ.Γ. Φλασκίτης (λόγιο) – (συνώνυμο) Παγουράς
Εσπεριδόπυγος (λόγιο) – (συνώνυμο) Νερατζό/λος