Σκεφτείτε ότι είστε σε ένα από τα αεροδρόμια της Ηπείρου ή στο Λιμάνι της Ηγουμενίτσας και βλέπετε τουρίστες από άλλες χώρες να έρχονται. Αμέσως πηγαίνει το μυαλό μας σε μια μορφή βιομηχανοποιημένου τουρισμού, αν και η Ήπειρος και η ευρύτερη περιοχή έχει μόνο μια επιλογή: να επενδύσει στην ποιότητα και στην τοπικότητα σε όλα τα επίπεδα.
Το κλασσικό «τζατζίκι, σουβλάκι, γκρικ σάλαντ, κ.α.» πρέπει να αντικατασταθεί με τα δικά μας τοπικά προϊόντα, την Ηπειρωτική γευσιγνωσία που έχει μεγάλη ποικιλία και είναι εξαιρετική. Και γιατί όχι ο τουρίστας από ξένες χώρες, είτε ο Έλληνας που φθάνει στην Ήπειρο από άλλους νομούς, να δοκιμάζει, όχι αυτά που τρώει κάθε μέρα στην περιοχή του, αλλά την δική μας κουζίνα.
Υπερβολικός ο τίτλος για το…τσαλαφούτι και το τσίπουρο, αλλά ναι, αυτό πρέπει να είναι η δική μας απάντηση στον βιομηχανοποιημένο τουρισμό: δικά μας, τοπικά προϊόντα που θα παρέχουμε στον τουρίστα (φέτα δική μας, μυζήθρα, αυγά, κρέας, φρούτα, ψάρια, κ.α. που θα τα γεύονται μέσα από τις πατροπαράδοτες Ηπειρωτικές συνταγές.
Και εκεί μαζί με το…τσαλαφούτι και το τσίπουρο, ο τουρίστας θα περιδιαβαίνει στα σημαντικά αξιοθέατα της Ηπείρου που πρέπει να γίνουν πόλος έλξης, καθώς δεν έχουμε να ζηλέψουμε σε τίποτα από άλλες περιοχές. Από που να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει: από την Αρχαία Νικόπολη που παραπέμπει στην Ναυμαχία του Ακτίου, στο αρχαίο θέατρο της Δωδώνης, στο Νεκρομαντείο στον Αχέροντα, στην είσοδο του κόσμου…των ψυχών, στην αρχαία και Βυζαντινή Αρτα, κ.α.
Ο φυσικός μας πλούτος είναι αξεπέραστος και συνδυάζουμε βουνό και θάλασσα, παραλίες και λίμνες, ποτάμια και βουνοκορφές. Η Ηπειρος έχει πολλά να κερδίσει και η τουριστική ταυτότητα της πρέπει να είναι ταυτισμένη με την έννοια της ποιότητας και της αειφορίας.
Ο τουρισμός άνοιξε τις πύλες του στην Ελλάδα εν μέσω πανδημίας και όλοι περιμένουμε να κερδίσουμε το στοίχημα ως χώρα. Από εκεί και πέρα όμως και ως Περιφέρεια Ηπείρου και ως δήμοι πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και να διαμορφωθεί ένα στρατηγικό πλάνο για τα επόμενα χρόνια σε τέσσερις στρατηγικούς άξονες: α) στην επένδυση στην ποιότητα, β) στο ισχυρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, γ) στις ψηφιακές υπηρεσίες και δ) στην ανάπτυξη νέων μορφών τουρισμού.
Έχουμε διαμάντια ακατέργαστα και είναι η ώρα πιο ενεργά και με μεγαλύτερη ένταση να γίνει δουλειά συστηματική ώστε να αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ηπείρου και να αποκτήσουμε την δική μας αυτόνομη τουριστική ταυτότητα, το δικό μας brand.
Οφείλουμε να προσαρμόσουμε το πρότυπο της τουριστικής ανάπτυξης στην Ήπειρο, καθ’ υπερβολή στο…τσαλαφούτι με τη λογική, «σκέψου τοπικά» και δράσε αναλόγως. Η Ήπειρος πρέπει να προσφέρει τα δικά της προϊόντα, να δίνει την δική της ταυτότητα στον επισκέπτη. Π.χ. είναι δυνατόν να πηγαίνει κανείς στην Αρτα και να μην υπάρχει φυσικός χυμός από τοπικά πορτοκάλια στις περισσότερες καφετέριες ή στα περισσότερα εστιατόρια της περιφέρειας να μην υπάρχουν τοπικά πιάτα, όπως αυτά που μεγαλώσανε γενιές και γενιές.
Ναι, μαζί με το τσαλαφούτι και τραχανά ντόπιο, γλυκό ή ξινό που είναι και γκουρμέ και πανάκριβος σε εστιατόρια των Αθηνών. Και παράλληλα το εξαίσιο κλαρίνο μας που δεν είναι ντροπή να το ακούνε και οι ξένοι, όταν έχει κατακτήσει όλο τον κόσμο.
Ο βραβευμένος με Grammy αμερικανός μουσικός παραγωγός Κρίστοφερ Κινγκ, συγγραφέας του βιβλίου «Ηπειρώτικο Μοιρολόι» (εκδόσεις Δώμα) είχε πει σε μια συνέντευξή του στο Βήμα πριν 2-3 χρόνια, ότι ανακάλυψε στην Ήπειρο την πατρίδα που έχασε εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης και των πάσης φύσεως εκμοντερνισμών.
«Η Ηπειρος όμως δεν είναι ένας προορισμός εύκολα προσβάσιμος. Αφήστε που πιστεύω πως ακόμα κι αν λίγοι τολμηροί αποφασίσουν να την επισκεφθούν θα σεβαστούν το τοπίο και την κουλτούρα του. Έχω επίσης τυφλή εμπιστοσύνη στους Ηπειρώτες» είπε τότε. Αυτός έχει σε εμάς. Εμείς έχουμε τυφλή εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, στα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις μας; Πρέπει για το καλό όλων μας.
Εξάλλου έχουμε διαμάντια ακατέργαστα και είναι η ώρα πιο ενεργά και με μεγαλύτερη ένταση να γίνει δουλειά συστηματική ώστε να αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ηπείρου και να αποκτήσουμε την δική μας αυτόνομη τουριστική ταυτότητα, το δικό μας brand.
Και όπως γράφει ο Αμερικανός συγγραφέας Κινγκ: «Οι τοπικές γιορτές στην Ήπειρο και σ’ άλλες απομακρυσμένες περιοχές της χώρας έχουν διατηρήσει την καθαρότητά τους. Έπρεπε να καταλάβω γιατί». Αυτό το γιατί είναι η απάντηση της Ηπείρου στους τουρίστες. Στο χέρι μας είναι.