Το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ και της Γραμματείας της πολιτικής κίνησης ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Θόδωρος Μαργαρίτης, μιλά στην ”ΔΦ” και στον Χρήστο Τσούτση για την πανδημία, τις κοινωνικές αλλαγές, το πολιτικό σύστημα και την επόμενη ημέρα στο ΚΙΝΑΛ.
• Η οικονομία σταδιακά οδηγείται σ’ περαιτέρω «άνοιγμα» ύστερα από τους αποκλεισμούς του Lockdown. Παρ’ όλα αυτά το Δημόσιο σύστημα Υγείας «δοκιμάζεται» ακόμη και συμπολίτες μας ταλαιπωρούνται από την covid. Πως κρίνετε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα σήμερα;
H πανδημία θα καταγραφεί ως η πιο μεγάλη περιπέτεια του αιώνα μας. Όλος ο πλανήτης κινήθηκε σε «αχαρτογράφητα νερά». Και είναι επίτευγμα της επιστήμης ότι μέσα στην ιδία χρονιά με την εξάπλωση της νόσου βρέθηκαν τα εμβόλια για την αντιμετώπιση της. Η Ελλάδα κινήθηκε με τα ίδια θετικά και αρνητικά βήματα με όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις της Ευρώπης. Με τις ίδιες αντιφάσεις. Αν πρέπει να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα και κάποιές αξιολογήσεις, αυτές αφορούν τις πολιτικές δημόσιας υγείας και την σημασία του Κοινωνικού κράτους. Πολιτικές που είχαν βρεθεί στο περιθώριο από το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο αφήγημα. Η Ευρωπαϊκή Δεξιά και η ΝΔ προσγειώθηκαν απότομα από την υγειονομική κρίση. Ξαφνικά ο δημοσιονομικός κορσές, η λατρεία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, το κακό δημόσιο και όλες επαγγελίες του νεοφιλελευθερισμού έπεσαν σε βράχο. Καταλάβαμε από πρώτο χέρι την αξία του Κοινωνικού κράτους. Την προτεραιότητα του δημόσιου συστήματος Υγείας. Ο ιδιωτικός τομέας Υγείας κρύφτηκε, έκανε πίσω. Σε ορισμένες περιπτώσεις κοίταξε να τα «κονομήσει» (τιμές για rapid test και μοριακό έλεγχο) χωρίς ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας. Οι ασφαλιστικές εταιρείες φάνηκαν ανίσχυρα περίπτερα και οι έμποροι συμβολαίων υγείας έγιναν απλοί πλασιέ. Όσοι έδιναν μάχες για τον αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα το βούλωσαν και όσοι από αυτούς νόσησαν έτρεχαν στα δημόσια νοσοκομεία. Αυτή είναι η βάση που πρέπει να μπει στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου και λιγότερο η συζήτηση γύρω από τα αναγκαία περιοριστικά μέτρα.
• Νέες «προκλήσεις» για την οικονομία αλλά παράλληλα μεγάλη συζήτηση στο εσωτερικό το τελευταίο διάστημα και για τις εργασιακές σχέσεις ενόψει και του νέου νομοσχεδίου της κυβέρνησης της Ν.Δ. Σε τι μοντέλα πρέπει να οδηγηθούμε ώστε να καλύπτονται «ανάγκες» και «δικαιώματα» εργαζομένων και να υπάρχει παράλληλα και παραγωγική ανάπτυξη;
Έλεγα πριν πως οι δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Δεξιάς και η ΝΔ προσγειώθηκαν απότομα στην ανάγκη για σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές με αφορμή την υγειονομική κρίση. Πήραν το «μάθημα» τους έστω και αν δεν είναι καλοί μαθητές.
Τώρα έρχεται η ώρα να προσγειωθούν απότομα και στα εργασιακά. Στην προσπάθεια δηλαδή να πληρώσουν τα σπασμένα της Οικονομίας οι εργαζόμενοι και να προφυλαχθούν οι οικονομικά ισχυροί. Οι κοινωνικές αντιδράσεις θα είναι σοβαρές. Η αντίληψη για ατομική συμφωνία των συνθηκών εργασίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών τινάζει στον αέρα κάθε δίχτυ προστασίας των αδυνάμων και ενισχύει στην πράξη την αυθαιρεσία. Κάθε συζήτηση μάλιστα για ανάπτυξη και παραγωγικά μοντέλα δεν μπορεί παρά να έχει στο επίκεντρο την στήριξη της εργασίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Η κοινωνική συνοχή είναι το μείζον.
• Πως κρίνετε τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ; Βοηθά την κεντροαριστερά και το πολιτικό υποκείμενο του Κινήματος Αλλαγής η επαναφορά του ΠΑΣΟΚ στο προσκήνιο;
Το ΚΙΝΑΛ συγκροτήθηκε το 2017 με την συμμετοχή 210.000 πολιτών στην ανάδειξη αρχηγού και στην συνέχεια με τα συνέδριο το 2019 ως ένα πλατύ κόμμα της Κεντροαριστεράς. Ένα κόμμα που μαζί με το ΠΑΣΟΚ συμπαρατάχθηκαν το ΚΙΔΗΣΟ, η πολιτική κίνηση ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, η ΕΔΕΜ, οι ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ για την Σοσιαλδημοκρατία, τα στελέχη που προέρχονται από το ΠΟΤΑΜΙ. Αυτό το εγχείρημα είναι μία προσπάθεια για καινούργιες απαντήσεις της σοσιαλδημοκρατίας. Η εμμονή στο παρελθόν, η αγωνία για την ιστορική δικαίωση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι από μόνα τους ένα σχέδιο για το μέλλον. Δεν απευθύνονται στις νέες γενιές και στα δυναμικά στρώματα της κοινωνίας. Το ΠΑΣΟΚ είναι η ατμομηχανή του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ. Μαζί με άλλες δυνάμεις επιδιώκει να οικοδομήσει έναν σύγχρονο φορέα της Σοσιαλδημοκρατίας. Άλλωστε όπως έχει πει ο Διονύσης Σαββόπουλος «παράδοση είναι να δημιουργείς εκ του μηδενός». Και σήμερα η συνέχεια στην ιστορία της Δημοκρατικής παράταξης είναι ένα νέο πλατύ κίνημα της Κεντροαριστεράς.
• Πρέπει το πολιτικό σύστημα να οδηγηθεί ξανά σε κυβερνήσεις συνεργασίας; Η συζήτηση θα ανοίξει καθώς όποτε και να γίνουν εκλογές θα διεξαχθούν με το εκλογικό σύστημα της Απλής Αναλογικής.
Η σοσιαλδημοκρατία από την ίδια την ιστορική της φύση είναι μία παράταξη των συμβιβασμών και των συναινέσεων. Για το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ο διάλογος για συνεργασίες πρέπει να συνδέεται με σοβαρή προγραμματική διαβούλευση και όχι με την νοοτροπία του κυβερνητισμού την οποία «πλήρωσε» ακριβά η Κεντροαριστερά την εποχή των μνημονίων. Μια προγραμματική διαβούλευση για προοδευτικές λύσεις με βάση τις αξίες των κοινωνικών αναγκών και της Οικολογίας. Η εκλογική διαδικασία στη χώρα μας με το σύστημα της απλής αναλογικής θα φέρει πριν από όλα σε δοκιμασία ευθύνης τα δυο μεγαλύτερα κόμματα –ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ- που από τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων καλούνται να δώσουν αν χρειαστεί θεσμικές διεξόδους κυβερνητικών συμπράξεων. Εκτός φυσικά αν αλλάξουν οι συσχετισμοί και το ΚΙΝΑΛ έχει πρωταγωνιστικό ρολό. Αυτό πάντως το ΚΙΝΑΛ το επιδιώκει…