in

Ιδιωτικοποίηση της Επικουρικής Ασφάλισης – Όταν οι ιδεολογικές εμμονές των νεοφιλελεύθερων μεταφράζονται σε τζογάρισμα των εισφορών εκατομμυρίων ασφαλισμένων

Του Κώστα Μπάρκα
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. Ν. Πρεβέζης
Πρώην Υφυπουργός Εργασίας


Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αποκαλύπτει στο σύνολο των πεδίων που διέπουν τις εργασιακές σχέσεις της χώρας τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της. Έτσι, μετά την ουσιαστική κατάργηση της συζήτησης για την αύξηση του κατώτατου μισθού, που ήταν υποχρεωμένη η κυβέρνηση να κάνει με τους κοινωνικούς συνομιλητές, μετά τη θέσπιση απλήρωτων υπερωριών και δεκάωρων, μετά την κατάργηση της αιτιολόγησης της απόλυσης, μετά την απελευθέρωση των απολύσεων, τώρα παρεμβαίνει στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, στον δεύτερο πυλώνα του, το οποίο αφορά στην επικουρική ασφάλιση.

Η μετατροπή του υπάρχοντος στην επικουρική ασφάλιση κεφαλαιοποιητικού συστήματος νοητής κεφαλαιοποίησης, με ισχυρό αναδιανεμητικό χαρακτήρα και αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών, σε κεφαλαιοποιητικό σύστημα ατομικών λογαριασμών (ατομικός κουμπαράς) υψηλού κινδύνου για τους ασφαλισμένους, τους συνταξιούχους, την οικονομία και κοινωνία, συνεπάγεται το ουσιαστικό «τζογάρισμα» των εισφορών των ασφαλισμένων. Και αυτό διότι τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα ατομικών λογαριασμών λειτουργούν στο πλαίσιο του επενδυτικού κινδύνου και εξαρτώνται από τις μεταβολές και τις διακυμάνσεις των αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο. Με άλλα λόγια, ο ασφαλισμένος τοποθετεί τα χρήματά του στην ατομική μερίδα, όμως αυτά τίθενται υπό το βάρος της αβεβαιότητας του επενδυτικού κινδύνου. Ακόμη και στην περίπτωση που οι ασφαλισμένοι θα παίρνουν πίσω τις εισφορές τους, όπως διαβεβαιώνει ο κ. Χατζιδάκης, όταν οι επενδύσεις των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών έχουν απώλειες, το γεγονός αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι ασφαλισμένοι θα έχουν μειωμένη σε σχέση με σήμερα επικουρική σύνταξη, αφού δεν θα υπάρχει απόδοση των εισφορών που κατέβαλαν.

Παράλληλα, το σύστημα που θέλει να εισαγάγει η κυβέρνηση, ισχυριζόμενη ψευδώς ότι υπάρχει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, παραδίδει τη διαχείριση της επικουρικής ασφάλισης στις ιδιωτικές εταιρείες, γεγονός που αποτελεί και τη διαφορά από άλλες χώρες τις Ευρώπης, που επικαλείται η Νέα Δημοκρατία, στις οποίες η δημόσια κύρια και επικουρική ασφάλιση παραμένει στο δημόσιο αναδιανεμητικό πυλώνα (Πρώτος Πυλώνας). Επιπλέον, στις χώρες της Ευρώπης, ο Δεύτερος Πυλώνας, που είναι τα επαγγελματικά Ταμεία, ιδρύονται εξ αρχής παράλληλα και εθελοντικά και ως εκ τούτου δεν υπάρχει το κόστος μετάβασης που θα δημιουργηθεί στην πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.

Ποιο είναι όμως αυτό το κόστος μετάβασης που θα κληθούν να επωμιστούν οι εργαζόμενοι/ ασφαλισμένοι; Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, αυτό υπολογίζεται σε άνω των εβδομήντα πέντε (75) δισεκατομμυρίων ευρώ. Είναι ακριβώς αυτό το υψηλό κόστος μετάβασης, που σε συνδυασμό με τους χρηματιστηριακούς κινδύνους, οδήγησαν από το 1981 μέχρι το 2018 τριάντα χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες μετά από τριάντα χρόνια επέστρεψαν στο δημόσιο διανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, το οποίο επιφορτίσθηκε με σημαντικές αρνητικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Σε αυτό το πείραμα, που έχει αποτύχει επανειλημμένα σε διεθνές επίπεδο, θέλει να βάλει να συμμετέχουν τους εργαζόμενους/ ασφαλισμένους και τις νέες γενιές της χώρας η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Μάλιστα, στον σκοπό της να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών/ ασφαλιστικών εταιρειών, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν διστάζει να αναιρέσει πολιτικές και αποφάσεις των ίδιων των στελεχών της, όπως του κ. Βρούτση, ο οποίος δήλωνε ως ο τότε αρμόδιος Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, ότι έλυσε το θέμα του ασφαλιστικού δια παντός, εξασφαλίζοντας «βιωσιμότητα και επάρκεια παροχών», τονίζοντας μάλιστα ότι έλαβε σχετική έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που επιβεβαίωσε τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος έως το 2070, φέρνοντας μάλιστα στη Βουλή σχετική Αναλογιστική Μελέτη. Ένας από τους λόγους της «αντιμεταρρύθμισης» του ασφαλιστικού από τον νυν Υπουργό Εργασίας, κ. Χατζηδάκη, είναι η γήρανση του πληθυσμού, άρα οι μειωμένοι πόροι του συστήματος. Ας απαντήσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας λοιπόν. Ποιος λέει ψέμματα; ο Υπουργός Εργασίας επί Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Βρούτσης, ή ο Υπουργός Εργασίας επί Νέας Δημοκρατίας, Κωστής Χατζιδάκης; Είναι ορθές οι μελέτες που έφερε στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 2020 ο κ.Βρούτσης, ή οι μελέτες που φέρνει τώρα ο κ.Χατζηδάκης;

Όποιο δεδομένο κι αν ληφθεί υπόψη, δεν βασίζεται πουθενά η απόφαση της Νέας Δημοκρατίας να ιδιωτικοποιήσει την επικουρική ασφάλιση. Η μόνη εξήγηση, που και οι ίδιοι δεν φαίνεται να αποκρύπτουν, είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του χρηματοπιστωτικού τομέα και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Είναι προφανές, ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες της κυβέρνησης θα βρουν απέναντί τους τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, γιατί υπονομεύει το δημόσιο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, πυλώνα ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *