Συνεχίζονται οι εργασίες ανάδειξης και αναμόρφωσης του «Μικρού Θεάτρου» της Αμβρακίας, που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2020 και όλο και νέα ευρήματα βγαίνουν στο φως.
Ιδιαίτερα σημαντικό εύρημα υπήρξε η αποκάλυψη, στη θέση του «Μικρού» Θεάτρου, οικοδομικών καταλοίπων και βοτσαλωτών δαπέδων λουτρικών εγκαταστάσεων της κλασικής περιόδου (μέσα 4ου αι. π.Χ.), με εξαιρετικές παραστάσεις θαλασσίων θεμάτων, φτερωτών ερωτιδέων, δελφινιών και κύκνων, πάνω από τα οποία οικοδομήθηκε το «Μικρό» Θέατρο, κατά την ελληνιστική περίοδο.
Τα βοτσαλωτά δάπεδα σύμφωνα με την εφορεία αρχαιοτήτων, δεν εφάπτονταν των περιμετρικών τοίχων, αφήνοντας κενά προφανώς για την τοποθέτηση πήλινων λουτήρων αν και δεν εντοπίστηκε κανένα ίχνος τους. Από παλαιότερες ανασκαφές ωστόσο, προέρχεται ένας πήλινος λουτήρας που εκτίθεται στο αρχαιολογικό Μουσείο της Άρτας, που λόγω των διαστάσεων του εκτιμάται ότι προέρχεται από τον συγκεκριμένο χώρο. Με βάση τις διαστάσεις των χώρων και του λουτήρα, η Υπηρεσία υποθέτει ότι οι δύο χώροι έφεραν έκαστος 22 πήλινους λουτήρες.
Ο χώρος φαίνεται πως αναμορφώθηκε πλήρως την ελληνιστική περίοδο με την κατασκευή του μικρού θεάτρου στη θέση του λουτρικού συγκροτήματος και την ανέγερση δημόσιου κτιρίου στα ανατολικά.
Το περίγραμμα του θεάτρου δεν έχει πλήρως ερευνηθεί, ωστόσο η ορχήστρα του έχει σχήμα τέλειου κύκλου και έχει αποκαλυφθεί μεγάλο μέρος του κοίλου και των παρόδων καθώς και τμήματα του στυλοβάτη του προσκηνίου. Το κοίλο του έχει νότιο προσανατολισμό και διαιρείται με δύο κλίμακες (σκαλιά) σε τρεις κερκίδες από τις οποίες η κεντρική σώζει τέσσερις σειρές εδωλίων κατασκευασμένες από λαξευμένους ασβεστολιθικούς ογκόλιθους και υποδομή πέμπτης, ενώ οι πλάγιες κερκίδες σώζονται σε τρεις σειρές. Απουσιάζει η θέση των επισήμων στην πρώτη σειρά. Την πρόσοψη του προσκηνίου κοσμούσαν έξι ιωνικοί ημικίονες, ένας εκ των οποίων διατηρείται ακέραιος και δύο ακόμη αποσπασματικά.
Σύμφωνα με την Αρχαιολογία, το «μικρό θέατρο» δεν κατασκευάστηκε σε φυσικό ύψωμα, αλλά σε τεχνητό πρανές που κάλυπτε τα θεμέλια και τα δάπεδα των λουτρικών εγκαταστάσεων, καθώς και θεμέλια οικιών των κλασσικών και αρχαϊκών χρόνων.
Με βάση το σύνολο των ευρημάτων διερευνάται η σχέση του μνημείου με την τοπογραφική διάρθρωση του κέντρου της αρχαίας πόλης, ενώ παράλληλα οι διαστάσεις και η μορφή του δημόσιου αυτού οικοδομήματος παραπέμπουν σε διαφορετική χρήση του.
Η χωρητικότητά του εκτιμάται ότι αντιστοιχούσε περίπου 500 άτομα, πολύ μικρή για θέατρο γεγονός που επιτρέπει τη συσχέτισή του με μικρότερα κτίρια θέασης όπως Ωδεία και βουλευτήρια. Ενδεχομένως να αποτελούσε το βουλευτήριο της Αμβρακίας, χωρίς να αποκλείεται η χρήση του ως μικρού θεάτρου ειδικού χαρακτήρα ή η λειτουργία του ως ιερού. Η ταύτισή του δεν ήταν δυνατόν να επιβεβαιωθεί, ωστόσο ο χαρακτηρισμός του μνημείου ως «Μικρού» Θεάτρου βασίζεται, αρχικά, στο μέγεθός του και κυρίως στη μαρτυρία του Διονυσίου Αλικαρνασσέως, ο οποίος αναφέρει ότι «κοντά στο μικρό θέατρο της Αμβρακίας υπήρχε Ιερό της Αφροδίτης και ηρώων του Αινεία».
Το έργο εκτός από τις εργασίες ανάδειξης περιλαμβάνει και εργασίες διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου, προκειμένου το μνημείο να ενσωματωθεί στον οικιστικό ιστό της πόλης.
Με την ολοκλήρωσή του, οι Αρτινοί και οι επισκέπτες της πόλης θα έχουν την δυνατότητα να περιηγηθούν στο χώρο περιμετρικά του αρχαιολογικού χώρου και να θαυμάσουν το μνημείο από τα σημεία στάσης και θέασης, που θα κατασκευαστούν, όπου θα τοποθετηθεί και εποπτικό υλικό με πληροφορίες για το μνημείο.
Υπενθυμίζεται ότι το «Μικρό» Θέατρο της Αμβρακίας αποκαλύφθηκε τη δεκαετία του 1970 στο κέντρο της πόλης της Άρτας κατά τη διάρκεια εκσκαφικών εργασιών σε ιδιωτικό οικόπεδο, το οποίο απαλλοτριώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.