in

Νίκος Ρεμπάπης: “Οι εργασίες του ίδιου του 21ο Συνεδρίου έβγαλαν όλο το Κόμμα “ψηλότερο””

Συνέντευξη στον Χρήστο Τσούτση


Το νεοεκλεγές μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ Νίκος Ρεμπάτης μιλά στην “Δημοκρατική Φωνή” για τα συμπεράσματα του 21ου Συνεδρίου , την κατάσταση στην κοινωνία και τους εργαζόμενους αλλά και την επόμενη ημέρα.

• Πρόσφατα ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Ποια τα συμπεράσματα για την κατάσταση που βρίσκονται οι εργαζόμενοι στην σημερινή περίοδο;
Το 21ο Συνέδριο, τόσο η προσυνεδριακή διαδικασία, όσο και οι εργασίες του ίδιου του Συνεδρίου, έβγαλαν όλο το Κόμμα “ψηλότερο”. Το κύριο ζήτημα του Συνεδρίου ήταν πώς στις σύγχρονες συνθήκες θα γίνεται πιο διακριτός ο ρόλος του ΚΚΕ ως οργανωμένης πρωτοπορίας, πώς θα γίνουν βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης, των βιοπαλαιστών αγροτών, των νέων και των γυναικών στα σωματεία τους, στους συλλόγους και τους φορείς, στην προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας, στην ανάπτυξη της πάλης σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.

Η επόμενη μέρα της ανάκαμψης δεν θα βρει τους εργαζόμενους στην ίδια βάρκα με τους μεγάλους ομίλους. Όποια πολιτική δύναμη ισχυρίζεται στο αντίθετο, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ κ.ά, συνειδητά παραπλανούν τον ελληνικό λαό, δίνοντας στην καπιταλιστική ανάπτυξη χαρακτηριστικά που ουδέποτε θα μπορούσε να έχει. Το περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ αποτελεί το εργαλείο για την ανάκαμψη των κερδών των μεγαθηρίων της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης. Για αυτούς φτιάχτηκε το Ταμείο της ΕΕ, ενώ οι εργαζόμενοι ήδη το πλήρωσαν και θα το ξαναπληρώνουν με αντεργατικά μέτρα, όπως το “έκτρωμα Χατζηδάκη” που ψηφίστηκε, όπως η ισοπέδωση του ασφαλιστικού που έρχεται. Με αυτά έρχονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να διαμορφώσουν τη δική τους δύναμη αντιπαράθεσης και αναμέτρησης με την αντιλαϊκή πολιτική, να ενισχύσουν την αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

• Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την χορήγηση 150 ευρώ επιδόματος μέσω ειδικής κάρτας στους νέους για τον εμβολιασμό τους. Με αυτές τις κινήσεις θωρακίζεται η δημόσια Υγεία;
Υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα σε σχέση με το λεγόμενο “freedom pass” της κυβέρνησης και δεν το έθεσε κανένα κόμμα, εκτός του ΚΚΕ. Δεν πρόκειται μόνο για υποκρισία απέναντι στη νέα γενιά. Ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που αφορά τη δημόσια υγεία και το κοινωνικό σύνολο, όπως είναι αυτό του εμβολιασμού, αντιμετωπίζεται με “δωράκια” και όρους “ανταπόδοσης”. Αυτή είναι η πιο εκφυλισμένη εκδοχή της “ατομικής ευθύνης”. Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση πριμοδοτεί ακόμη μία φορά τον ανορθολογισμό. Τις παλινωδίες στην διαχείριση της πανδημίας τις ακολουθούν οι παλινωδίες στο πρόγραμμα εμβολιασμού. Παράλληλα το μέτρο αποσκοπεί και στην ενίσχυση των μεγάλων ομίλων στις μεταφορές και τον τουρισμό.

Η θωράκιση της δημόσιας υγείας απαιτεί όσα δεν έχει κάνει η κυβέρνηση. Δηλαδή μαζικός εμβολιασμός με πρόσβαση σε όλα τα διαθέσιμα εμβόλια, ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με προσωπικό και υποδομές, ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας υγείας που φυτοζωεί λόγω της διαχρονικής πολιτικής κυβερνήσεων και ΕΕ. Αυτά δεν χωράνε στα “πρωτόκολλα” του κεφαλαίου και της ΕΕ και απορρίπτονται.

• Τι πρέπει να προσδοκά ο λαός από Φθινόπωρο όσον αφορά την κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται και ποια θα πρέπει να είναι η απάντηση;
Όσο περνάει ο καιρός η κυβέρνηση θα καλείται να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της προηγούμενης περιόδου και τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ωστόσο, η απάντηση δεν πρέπει να περιμένει το Φθινόπωρο. Πολύ περισσότερο που η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι ετοιμάζει να δώσει τη χαριστική βολή στην κοινωνική ασφάλιση, παραδίδοντας στα κοράκια της ιδιωτικής ασφάλισης δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τους κόπους των εργαζομένων και παράλληλα διαμορφώνοντας μία νέα γενιά εργαζομένων που θα δουλεύουν δεκάωρα και θα “ασφαλίζονται” τζογάροντας -κυριολεκτικά- τις εισφορές τους. Ως εδώ! Αυτό που σήμερα χρειάζεται είναι να δυναμώσει ο ενωμένος άφοβος αγώνας των εργαζομένων εκεί που πραγματικά γίνεται η “μητέρα των μαχών”, στους χώρους δουλειάς, τους κλάδους και στις λαϊκές γειτονιές, και να απλωθεί πανελλαδικά σε ένα ενιαίο κίνημα κοινωνικών δυνάμεων και των φορέων τους, που έχουν κοινά συμφέροντα και προσδοκίες.

Αυτό που σήμερα απαιτείται δεν είναι ένα κίνημα που θα λειτουργήσει ως πλυντήριο ή ως σκαλοπάτι για μία άλλη κυβερνητική-αντιλαϊκή διαχείριση, πχ από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις κατ’ όνομα “προοδευτικές δυνάμεις”, αλλά ένα κίνημα με στόχους πάλης που σημαδεύουν σωστά τον πραγματικό αντίπαλο, δηλαδή το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που τους υπηρετούν. Σήμερα, παρόλο τον πολύ αρνητικό συσχετισμό, αυτό που τελικά αναδεικνύεται από το σύνολο των εξελίξεων είναι πως ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης, που στο επίκεντρό του θα έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της κοινωνίας και του λαού, είναι όχι μόνο αναγκαίος, αλλά και ρεαλιστικός. Το ΚΚΕ είναι στην πρώτη γραμμή των λαϊκών διεκδικήσεων, φωτίζοντας το μοναδικά ελπιδοφόρο αύριο για τον λαό μας, τον σοσιαλισμό.