Η Ήπειρος ως περιφέρεια και ιδιαίτερη γεωγραφική περιοχή της Ελλάδας, διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα ικανά να συμβάλλουν ουσιαστικά στην προσπάθεια παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, αρκεί και το κράτος από τη δική του πλευρά, να της αποδώσει αυτά που της αναλογούν.
Το πλούσιο ανάγλυφο, «η πανέμορφη» ακτογραμμή, στο δυτικό άκρο της που σχηματίζει το Ιόνιο Πέλαγος, η ξεχωριστή πανίδα και χλωρίδα σε συνδυασμό με τις παραγωγικές δραστηριότητες , τη μεταποίηση , τον τουρισμό και τις υπηρεσίες, συνθέτουν το «πάζλ» των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων. Όλες οι περιφερειακές ενότητες που την απαρτίζουν διαθέτουν εκτός από τα κοινά χαρακτηριστικά της Ηπείρου και ιδιαίτερα η κάθε μία, ξεχωριστά πλεονεκτήματα κάτι που δεν συμβαίνει σε άλλες περιφέρειες της Χώρας. Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια τόσο η ορεινή Ήπειρος όσο και τα παράλια της συγκαταλέγονται στις προτιμήσεις των επισκεπτών, σαν «προορισμός», από την Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο. Παράλληλα η παραγωγική διαδικασία με προϊόντα επώνυμα και τυποποιημένα, δίνει το στίγμα της ιδιαίτερης γεωγραφικής περιοχής. Καθοριστικό ρόλο σ’ αυτές τις κατευθύνσεις σίγουρα διαδραματίζουν οι εν γένει υποδομές της. Πριν την ολοκλήρωση των δύο μεγάλων οδικών αξόνων της χώρας, της Εγνατίας Οδού και της Ιόνιας Οδού, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα καθώς ήταν απομονωμένη ως περιφέρεια από την υπόλοιπη χώρα και τα μεγάλα αστικά κέντρα των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης.
Το έργο της σύνδεσης του Νομού της Πρέβεζας με την Ιόνια Οδό μέσω Φιλιππιάδας, επιτέλους πρέπει να βρει το βηματισμό του.
Η ολοκλήρωση αυτών των δύο κομβικών Οδικών έργων και ιδιαιτέρως της Ιόνιας οδού το 2018, έδωσε στους τέσσερις νομούς της Ηπείρου μια ομολογουμένως «διαφορετική ώθηση» για την περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. Άλλωστε το εμπόριο , οι πρώτες ύλες, το ανθρώπινο εργατικό δυναμικό, ο Τουρισμός καθώς και τα παραγόμενα προϊόντα χρειάζονται ασφαλή και σύγχρονα δίκτυα ώστε να μετακινηθούν άμεσα και απρόσκοπτα προς τον τελικό τους προορισμό.
Παρά την προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια το μεγάλο ερώτημα παραμένει «γιατί δεν αλλάζει η δυναμική της Ηπείρου και ποιοι είναι οι λόγοι που την κρατάνε στις τελευταίες θέσεις των περιφερειών της Ευρώπης;»
Σίγουρα το πρόβλημα αφορά πολλούς παράγοντες κύρια όμως οι υποδομές παίζουν το μεγαλύτερο ρόλο στην ανατροπή του κλίματος και την ώθηση της Ηπείρου στην θέση που δικαιωματικά της ανήκει.
Η Ήπειρος μπορεί να απέκτησε μεν τους οδικούς άξονες που την συνδέουν με Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά υπάρχουν ακόμα μεγάλες ανάγκες για να μπορέσει η περιοχή να αναπτυχθεί σε όλους τους οικονομικούς τομείς αρμονικά.
Σήμερα το πανηπειρωτικό αίτημα για την επέκταση της Ιόνιας Οδού μέχρι την Κακαβιά που αποτελεί έργο του «πυρήνα» των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών (core TEN-t) ενώ ταυτόχρονα είναι μία από τις κύριες πύλες εισόδου στην Αλβανία, συνεχίζει να είναι χρηματοδοτικά μετέωρο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της περιφερειακής αρχής.
Το έργο της σύνδεσης του Νομού της Πρέβεζας με την Ιόνια Οδό μέσω Φιλιππιάδας, που η μη υλοποίηση του παραμένει τροχοπέδη για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής και έχει αδικηθεί κατάφορα από το μέχρι σήμερα σχεδιασμό, επιτέλους πρέπει να βρει το βηματισμό του.
Η βελτίωση του οδικού δικτύου Πρέβεζας- Ηγουμενίτσας είναι το τρίτο κομβικό έργο που πρέπει να προωθηθεί , καθώς η αλλαγή της εικόνας του συγκεκριμένου Εθνικού δικτύου, που ενώνει την νότια Ελλάδα με την Ηγουμενίτσα και το λιμάνι της –πύλη εξόδου της χώρας προς την δύση – περνώντας δίπλα από την μεγαλύτερη ακτογραμμή της Ελλάδος, είναι καθοριστικής σημασίας.
Παράλληλα πρέπει να τονίσουμε το σημαντικό ρόλο που παίζουν οι συνδυαστικές μεταφορές δηλαδή η εσωτερική διασύνδεση των οδικών αξόνων μεταξύ τους για την ισόρροπη ανάπτυξη της περιφέρειας Ηπείρου.
Επειδή όμως «υποδομές» δεν είναι μόνο οι οδικοί άξονες ή αυτοκινητόδρομοι αλλά και τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, οι σιδηρόδρομοι, οι δημόσιες κτηριακές υποδομές, τα έργα ύδρευσης και αποχέτευσης , η ενέργεια και η διασύνδεση της ενέργειας, η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος κ.λ.π., φαίνεται πως και εκεί υστερούμε παρότι επαναλαμβάνω έχουμε κάνει βήματα προόδου.
Η αναβάθμιση του αεροδρομίου των Ιωαννίνων, κέρδισε αρκετά από τα στοιχήματα που είχαν μπει, όπως η σύνδεση με τη Γερμανία. Πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες για τη σύνδεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, εξάλλου τα Ιωάννινα δεν είναι μόνο ένας τουριστικός προορισμός, αλλά μία πόλη με Πανεπιστήμιο και δύο Νοσοκομεία, ΒΙΠΕ, και άλλες υποδομές, αποτελώντας ταυτόχρονα εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο, που μπορεί να προσελκύσει ανθρώπινο δυναμικό, βλέποντας την περιοχή ως τόπο επενδύσεων, εργασίας και διαμονής.
Ένα επίσης βασικό αίτημα είναι η έλευση του φυσικού αερίου με αρχή τα μεγάλα αστικά κέντρα της Ηπείρου ενώ υπάρχουν αρκετά απαρχαιωμένα πλέον, δίκτυα ύδρευσης που πρέπει να αντικατασταθούν καθώς πολλά από αυτά είναι ακατάλληλα λόγω των αμιαντοσωλήνων καθώς και περιοχές που δεν έχουν βιολογικό καθαρισμό.
Παρότι η Ευρώπη επενδύει στον σιδηρόδρομο ως μέσο μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων φαίνεται για την Ήπειρο αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός. Πάντως στρέφονται στη νέα χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ και των διαρθρωτικών ταμείων, αρκετά κονδύλια για το σκοπό αυτό και πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα με σοβαρότητα και όχι επιδερμικά κάτι που μέχρι σήμερα γίνεται.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ και στο ιστορικό Λιμάνι της Πρέβεζας που περιμένει την έγκριση του master plan για την αξιοποίηση του μιας και αποτελεί σημείο αναφοράς για ολόκληρη την Ήπειρο.
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με παρεμβάσεις στην ενέργεια, στις δημόσιες κτηριακές υποδομές, στον πρωτογενή τομέα, και τη μεταποίηση, αλλά και στην αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και των υπηρεσιών, θα μπορούσαν με την υλοποίηση τους να αποτελέσουν το εφαλτήριο για την βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη της Ηπείρου.