Το βιβλίο του Μάρκου Λεζέ «ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ» παραπέμπει στο τέλειο δημιούργημα του Θεού, τον άνθρωπο, ο οποίος από τη φύση του, σωματική και πνευματική, δισυπόστατος και θεοειδής, καλείται να βλέπει προς τα πάνω, προς τον Θεό. «Άνω σχώμεν τας καρδίας».
Πήγε ο Μάρκος Λεζές να γίνει μοναχός στο Άγιο Όρος. Έκλαιγε όλη η οικογένειά του όταν πήγε στο Άγιο Όρος.
Μία επίσκεψη ένα μήνα του Μάρκου Λεζέ στο Άγιο Όρος και στο Περιβόλι της Παναγιάς μας, υπήρξε εκείνο το καταλυτικό γεγονός που οδήγησε το συγγραφέα στην πολυπόθητη πνευματική αναγέννηση, στην ενδυνάμωση της πίστης του, στη φώτιση, στην αποκάλυψη, στην ειρήνευση, στην ανάταση και ανάσταση της ψυχής του.
Ήθελε να κάτσει στο περιβόλι της Παναγίας, να βρει κάποιον φωτισμένο γέροντα να μιλήσει μαζί του, να μάθει, να ακουμπήσει πάνω την ψυχή του…! Άλλωστε, από την καθαρή ψυχή, καλύτερο μέρος πάνω στη γη δεν έχει ο Θεός. Το σώμα είναι όργανο της ψυχής και η ψυχή όργανο του Θεού. Είχε ακούσει ότι υπάρχουν γέροντες φωτισμένοι που μπορούν να σε βοηθήσουν σε πολλά. Ήλπιζε ότι θα εύρισκα την ψυχική του ηρεμία. Θα το έκανε και κατ΄ ανάγκη και κατ΄ επιλογή του. Δεν ήξερε αν κατά βάθος ήθελε να καθίσει για πάντα. Δεν είχε ξεκαθαρίσει μέσα του ακόμα τι ήθελε να κάνει. Κατάλαβε πώς, κανείς δεν είναι τόσο μόνος, όσο αυτός που αρνιέται το Θεό…
Είχε τώρα, στο Άγιο Όρος, ως πνευματικό οδηγό και καθοδηγητή έναν ασκητή, έναν φωτισμένο όσιο γέροντα, που το στόμα του έσταζε μέλι και που έβλεπε τα πάντα με τα μάτια της ψυχής του…
Καθόταν και οι δύο στο κελάκι, το μεγάλο δέντρο, τα κούτσουρα που τα είχε για καθίσματα, το μεγάλο τραπέζι από κορμό…
Όλη αυτή η εμπειρία του κράτησε ένα σχεδόν μήνα κοντά στον γέροντα και κάθε βράδυ του έκανε κατήχηση πάνω στο Πάτερ Ημών και όχι μόνο. Με αυτά που μάθαινε, αποκτούσε εφόδια. Με τέτοιες γνώσεις και εμπειρίες, ωρίμαζε και θωρακιζόταν. Πίστευε ότι οι πειρασμοί θα τον απόφευγαν από δώ και πέρα, αλλά κι αυτός δε θα τους φοβάται πια.
Κρεμόταν από τα χείλη του, προσεύχονταν μαζί κάθε μέρα, πηγαίνανε και σε ένα ασκητήριο που είχε μια σπηλιά και με ένα κεράκι κάνανε προσευχή μία φορά την εβδομάδα, και το βράδυ μιλούσε για πολλά πράγματα. Προσπάθησε ο συγγραφέας να συγκρατήσει λόγια του ασκητή και εικόνες που τον άγγιξαν βαθιά μέσα του…!
Πόσα πράγματα έμαθε για το Πάτερ ημών! Ευχαριστεί την Παναγιά που τον φιλοξένησε στο περιβόλι της και το καλό Θεό που γνώρισε τον γέροντα. Οι διδαχές και οι νουθεσίες του γέροντά του, ήταν ένα ανεξάντλητο ταμείο γνώσεων και εμπειριών. Ένας θησαυρός από το παρελθόν… που θα τον συνοδεύει για πάντα στην καινούργια του ζωή!!
Έχοντας ως σημείο αναφοράς το «Πάτερ Ημών», την πιο γνωστή Προσευχή, που αναλύεται εύστοχα και εμπεριστατωμένα στο εξαιρετικό αυτό έργο.
Διαβάζουμε κάποια χαρακτηριστικά σημεία στο έργο του:
«Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς αγιασθήτω το όνομά σου ελθέτω η Βασιλεία σου γεννηθήτω το θέλημά σου»
«Από το Πάτερ ημών εμπνεύστηκε ο ιερός Χρυσόστομος και έκανε τη Θεία Λειτουργία. Ολόκληρη η λειτουργία στηρίζεται πάνω στο Πάτερ ημών».
«Όταν λες Πάτερ ημών, δε προσεύχεσαι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για τον αδελφός σου δίπλα».
«Ποιος λόγος πρωτοβγήκε στα τριάντα χρόνια του Ιησού Χριστού από το στόμα του: Μετανοείτε ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών»
«Έχει όνομα ο Θεός; Και ναι, και όχι! Έχει όνομα, είναι πολυώνυμος αλλά και δεν έχει, είναι ανώνυμος. Έχει πολλά ονόματα ο Θεός αλλά και δεν έχει κανένα όνομα, ως προς την ουσία του και την Θεότητά του. Δεν είναι δυνατόν το ανθρώπινο μυαλό και το ανθρώπινο λεξιλόγιο να βρει και να δώσει όνομα στο Θεό».
«Η εκκλησία με τα μυστήριά της, με τη λατρεία της, με τους ύμνους της, με τη θεία λειτουργία είναι η Βασιλεία του Θεού επί της γης».
«Η εκκλησία είναι ο ίδιος ο Χριστός παρατεινόμενος στους αιώνας».
«Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με». Με την προσευχή αυτή στην καρδιά σου, θα βρεις εσωτερική ειρήνη και γαλήνη σώματος, έτσι λέει ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ. Το όνομα του Χριστού έχει σωστική χάρη.
«Το άρμα που έφερε τον βασιλιά στον κόσμο, τον αληθινό Θεό στον κόσμο είναι η Υπεραγία Θεοτόκος. Είναι το άρμα του Ιησού Χριστού».
Ο μεγαλύτερος άνθρωπος από την δημιουργία μέχρι τώρα σε όλους τους αιώνες…Ήταν και είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Γιατί μόλις εμφανίστηκε ο Χριστός, φεύγει αμέσως από το προσκήνιο ο Ιωάννης και λέει μια φράση καταλυτική του εγωισμού μας, «εκείνον δει αυξάνειν, εμέ δε ελαττούσθαι».
Η ιερότερη στιγμή της λειτουργίας ξέρεις ποια είναι; «Τα Άγια τοίς Αγίοις».
«Η ευτυχία δεν χάνεται διότι δεν την περιμένουμε από τους ανθρώπους, αλλά από το Θεό. Η εκκλησία και ο πνευματικός είναι θεραπευτήριο και όχι δικαστήριο ψυχών. Δεν καταδικάζει για αμαρτήματα, αλλά παρέχει συγχώρεση των αμαρτημάτων».
«Γεννηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανώ και επί της γης»!!
«Κάθε άνθρωπος είναι ο ζωγράφος και ο γλύπτης της ζωής του. Να σπείρεις όσα μένουν εδώ, για να θερίσεις τον αιώνιο καρπό στον ουρανό».
«Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέτες ημών».
«Νηστεία, προσευχή αλλά και συγχώρεση».
«Να προσεύχεσαι όχι μόνο για σένα, αλλά και για τους άλλους».
«Η τηλεόραση είναι ο Διάβολος στη πρίζα και φέρνει την ακολασία».
«Τον άρτον ημών τον επιούσιον. Δεν ζει ο άνθρωπος μόνο με ψωμί του φούρνου, χρειάζεται και λόγια και ιδέες και καλοσύνη και αισθήματα. Ο εσωτερικός άνθρωπος, ο πνευματικός άνθρωπος δε χορταίνει με ψωμί του φούρνου».
«Οι άγγελοι στον παράδεισο βλέπουν καθημερινά το άρρητον κάλλος του προσώπου του Θεού».
«Δια θλίψεων δι΄ημάς εισέλθειν εις την βασιλείαν των ουρανών. Στον παράδεισο πηγαίνεις μόνο μέσα από τους πειρασμούς των δοκιμασιών, ακούσιους και ωφέλιμους».
Στην λειτουργία το ωραιότερο πνευματικό αίτημα, ποιο είναι; «Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά και καλήν απολογίαν», αν αυτό δεν είναι μέσα σου, τότε δεν είμαστε τίποτα.
«Και μη εισενέγκεις ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού».
«Ο εγωισμός είναι πολλή κακή ασθένεια και θέλει ταπείνωση για να φύγει από πάνω μας».
«Για να μάθεις ποιο είναι το θέλημα του Θεού για σένα χρειάζεται μία προϋπόθεση: Να τηρήσεις τις εντολές Του».
«Ο ίσιος δρόμος είναι ανηφορικός, εμπρός ξεκίνα και ο Κύριος θα σε βοηθά».
«Ήθελα να ακουμπήσω την ψυχή μου…Ήθελα ό,τι μπορέσω να σώσω, από αυτό που είναι μέσα μου και λέγεται ψυχή…»
«Μετρημένα είναι τα χρόνια, γιε μου. Η βασική αιτία που αλλάζει στον κόσμο τη ζωή, που αλλάζει τα πολιτεύματα, που αλλάζουν οι κυβερνήσεις, είναι αυτός ο θάνατος. Ώ, αυτός ο θάνατος! Πόσο συχνά τον ξεχνάμε…»
«Πράγματι είναι ευλογημένο το Περιβόλι της Παναγιάς. Σαν ν΄ αναγεννήθηκα με όλα αυτά…»
«Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε και ξαναέλεγε, δε χρειάζεται να πας στο Άγιο Όρος για να γίνεις άγιος. Και στην Ομόνοια αν το θέλεις γίνεσαι. Ξέρεις πόσο εύκολο πράγμα είναι να γίνεις άγιος; Αρκεί να έχεις αγάπη μέσα σου. Γιατί δεν υπάρχουν μεγάλα πράγματα. Μόνο μικρά πράγματα με μεγάλη αγάπη».
Ο Μάρκος Λεζές, με τις παραινέσεις, τις πνευματικές νουθεσίες και τα σοφά λόγια του γέροντα, που πηγάζουν από την ευλογία των πατερικών και ασκητικών κειμένων και της Αγίας Γραφής δίνει τη δική του ιδιαίτερη και ξεχωριστή μαρτυρία πίστης και ζει το δικό του προσωπικό θαύμα.
Πάντα είχε σοφία ο λόγος του γέροντα. Κάθε κουβέντα του φανέρωνε την αλήθεια. Του έδινε απαντήσεις, του πρόσφερε εφόδια που θα χρειαζόταν όταν θα άφηνε το Άγιο Όρος και θα επέστρεφε στον έξω κόσμο.
Ο Μάρκος Λεζές, με το θεόπνευστο έργο του, ουρανώνει τη γη του και γίνεται ουρανοπολίτης. Γιατί όπως πολύ χαρακτηριστικά είπε ο Άγιος Νικόδημος: «Ζούμε στη γη και πολιτευόμαστε στον ουρανό. Το πολίτευμά μας, όχι μόνο αρχίζει από τον ουρανό μα επεκτείνεται και στην γη. Και αντίθετα αρχίζει από τη γη και την καρδιά μας και κορυφώνεται στον ουρανό ».
Δεν υπάρχει τίποτε πιο όμορφο και ειρηνικό, ούτε στη γη ούτε στον ουρανό, από το να κάνει κανείς το θέλημα του Θεού.
«ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ»