Παρεμβάσεις: Ιστορία τώρα

Τα άγρια περιστατικά ναζιστικής παλινόρθωσης στα σχολεία της Σταυρούπολης μας θέτουν ένα διαρκές ζήτημα: η κοινωνική και πολιτική ακροδεξιά είναι πάντα εδώ και αλλάζει ντύσιμο. Τώρα βρέθηκε εντός σχολείων και μέσα στις πιο ευαίσθητες ηλικίες για να χύσει το δηλητήριό της. Η εγρήγορση, η επαγρύπνηση και η επιφυλακή είναι το ελάχιστο χρέος μας. Η Δημοκρατία δεν είναι στατικό δεδομένο, μα ένα συλλογικό στοίχημα που διαρκώς απαιτεί την περιφρούρησή της. Θέλει όμως το όλο γεγονός και κάτι ακόμη: Την γνώση και την κοινωνικοποίηση της Ιστορίας. Δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα που διαλύθηκε από την Γερμανική Ναζιστική Κατοχή, που είχε λοιμό, που είχε ολοκαυτώματα σε δεκάδες μαρτυρικές περιοχές, που διαλύθηκε και εξουθενώθηκε ο ανθός της νεολαίας της, να βλέπει να σηκώνουν χέρια διάφοροι νεοναζιστές σαν να μην τρέχει τίποτε. Να αφήνονται να λένε τις ανορθολογικές θεωρίες τους, τις ρητορικές τους για άρειες φυλές, τις επικίνδυνες ασυναρτησίες τους. Τώρα όσο ποτέ η Ιστορία πρέπει ως μάθημα να διαχυθεί στα σχολεία και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Και μάλλον με έναν πιο σύγχρονο τρόπο. Αυτο του διαλόγου, του περιπατητικού βιωματικού μαθήματος (το κάνει επιτυχημένα στην Αθήνα ο εξαίρετος Ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης) αλλά και μέσω ίντερνετ. Μια βόλτα στα μαρτυρικά χωριά επιβάλλεται. Μια συζήτηση με απογόνους θυμάτων. Μια συνολική και συλλογική αναστοχαστική βόλτα εστιασμένη στο ‘40 και στην Κατοχή. Οι νέοι άνθρωποι πρέπει να μάθουν για την φρίκη του Ολοκαυτώματος κατά των Εβραίων, των Ομοφυλόφιλων, των Ρομά. Για τις χαρακιές στον πλανήτη που άφησε η πιο μισητή και επικίνδυνη πολιτική θεωρία, ο Ναζισμός. Να καταλάβουν πως αντισυστημισμός δεν είναι η σβάστικα, ούτε απάντηση στην σημερινή κοινωνία των ανισοτήτων. Σήμερα όσο ποτέ, που το αυγό μοιαζει να ξανασπάει, η Ιστορία πρέπει να μπει στο κέντρο των νέων αναζητήσεων. Η Επιστήμη έχει προσχωρήσει, νέες μελέτες και βιβλία κοσμούν την χώρα, μια νέα γενιά Ιστορικών έχει ασχοληθεί πολύ με το 40. Δεν έχουμε χρόνο!