Μία Κυριακή οι τίτλοι των εφημερίδων ήταν οι παρακάτω, όχι μας λαχτάρησαν και μας πέρασε, αλλά μας φόβισαν μόνιμα. Ας δούμε: Τρόμος για διατροφικό κραχ.- Ξεφεύγει η καθημερινότητα της μεσαίας τάξη.- Το μεγάλο φαγοπότι γίνεται. – Έρχονται μέρες που θυμίζουν κατοχή. -Αντίδοτα στην ακρίβεια.- Έρχεται κύμα ανατιμήσεων.- PLAN B σε καύσιμα και τρόφιμα. Μας φτάνουν αυτά, αλλά ήρθε ο κ. Μακρόν και είπε «θα έρθει λιμός». Όποιο και να πάρουμε από τα παραπάνω τίποτα δεν μας φέρνει στα ίσια. Μας θυμίζουν άλλες εποχές για όλα όσα συνέβησαν στην χώρα μας. Τι σημαίνει διατροφικό κραχ ή λιμός, ότι λόγω της ακρίβειας ή λόγω του πολέμου ή λόγω μεγάλων ελλείψεων και ας έχει πολλά λεφτά ή χρυσαφικά δεν θα μπορείς να αγοράσεις ψωμί ή φασόλια ή δεν θα υπάρχουν.
Κατά αρχάς ο τιμάριθμος τον Φλεβάρη έφτασε στο 7,2%, σε δύο τρεις μήνες θα φτάσει το 10%, στο τέλος του χρόνου άγνωστο που θα σταματήσει, δεν θα κάνουμε πρόβλεψη. Στα τρόφιμα έγραψαν μία μέρα ότι καβαλίκευσε το 24,1% αρχάς Μαρτίου. Στα καύσιμα δεν μετριέται η αύξηση, εμείς θα πάρουμε 13,2 ευρώ το μήνα. Μας βομβαρδίζουμε τα κανάλια που έφτασε το ηλιέλαιο, τι να απαντήσουμε, «θα τηγανίζουμε με λάδι με 0% οξέα», έτσι είπε κάποτε η Αντουανέτα.
Μαζεύτηκαν οι 27 της Ευρώπης δύο μέρες κουβέντιαζαν τίποτα το σοβαρό για το καύσιμα και το φυσικό αέριο, ήρθε και ο Μπάϊντεν, θα μας δώσει υγροποιημένο αέριο, να το κουβαλάνε τα καράβια μας από την Αμερική, όχι τζάμπα, άγνωστη η τιμή, ίσως τιμή Άμστερνταμ, επομένως ακριβότερα.
Εδώ πηγαίνουμε ψάχνοντας και παρακολουθώντας, είχανε και τις ακραίες απόψεις ακόμη και υπουργών, όπως «οι φτωχοί δεν έχουν αμάξια» ή ο άλλος «δεν μειώνουμε το ειδικό φόρο και ΦΠΑ για να μην γλυτώσουν αυτοί που έχουν καγιέν». Έβαλαν και πλαφόν στις αυξήσεις, είδε κανείς τίποτα; Θα μετρήσουν και στις αποθήκες τα βασικά αγαθά, σιτάρι, καλαμπόκι, λάδια κ.λ.π, μήπως στέφεται το κράτος να κάνει εισαγωγές, οι χονδρέμποροι κάνουν. Οι άλλοι φώναζαν και συνεχίζουν, «μειώστε τον ειδικό φόρο όπως έκαναν άλλοι 18» ή «ελέξτε την ακρίβεια, κοιτάτε που έφτασαν τα φασόλια στα 6,90 ευρώ το κιλό, γιατί δεν θέλουν ρεύμα να πωληθούν». Ξανά οι τυποποιημένες απαντήσεις «είστε λαϊκιστές» ή «έχουμε στοχευμένα μέτρα». Ο άλλος διαλαλούσε επί 5 λεφτά σε πρωϊνάδικο έχουμε πόλεμο», 10 φορές, μα όταν έχουμε πόλεμο λαμβάνουν οι κυβερνήσεις μέτρα για τον κοσμάκη.
Έχουμε και το χειρότερο στο ρεύμα, γιατί αγοράζουμε φυσικό αέριο με τιμές από το Άμστερνταμ για να φτιάξουμε ρεύμα, φτάσαμε στο 41% ή 45%, έτσι τα καταφέραμε να κλείνουμε τα εργοστάσια με τον λιγνίτη γιατί μας βρωμούσαν και έτσι πληρώνουμε, τη ρήτρα αναπροσαρμογής και τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις. Έρχονται στα σπίτια κάτι λογαριασμοί που είναι να λιποθυμάς, αλλού διπλοί και αλλού τριπλοί, δεν υπάρχουν τέτοια λεφτά, μία και δύο φορές ρύθμιση, η τρίτη φορά τι θα γίνει, θα πάμε μόνοι μας να κόψουμε το ρεύμα. Έχουμε και το άλλο, τι θα γίνει με αυτές λίγες εταιρείες που παράγουν, πόσα κονομάμε, τα υπερκέρδη λέμε, τα μάθαμε κι αυτά, είπαν θα φορολογηθούν με 90%, σε αναμονή.
Οι φτωχοί που παίρνουν τα λίγα ψίχουλα έχουν να μπαλώσουν τις τρύπες του ρεύματος, ας είναι και 200 ή ακόμα 350 ευρώ, εμείς οι άλλοι με τα αμάξια θα βάζουμε 6 λίτρα το μήνα.
Σήμερα δεν υπάρχουν αποθέματα τροφίμων στα διαμερίσματα όπως παλιά σε όλα τα σπίτια, είμαστε «μέρο δουλι, μέρο φάϊ», θα τα πληρώσουμε όλα με τις αυξημένες τιμές. Παλαιά τα νοικοκυριά είχαν και 20 κιλά αλεύρι, 5 κιλά τυρί, ένα τενεκέ ελιές, δύο μπούγλες λάδι. Εισάγουμε 250.000 τόνους μαλακό σιτάρι το χρόνο, δηλαδή 25 κιλά για τον καθένα μας, λιανά ένα σακί.
Είμαστε υποχρεωμένοι να αναλογισθούμε, αν χειροτερεύσουν οι καταστάσεις λόγω Ουκρανίας και τα πράγματα λόγω ακρίβειας ή ελλείψεων και θυμηθούμε άλλες εποχές. Η νέα ΟΥΝΤΡΑ που θα έρθει τώρα θα την πληρώσουμε όλοι μας και θα είναι δυσβάστακτη, όπως γράψαμε το φυσικό αέριο δεν θα έρθει τζάμπα, έχουν κάνει «ταμείο» οι Αμερικάνοι. Μήπως πάμε για φτωχοποίηση των 2/3 αυτή την φορά, μήπως η προηγούμενη 10ετία ήταν παιχνιδάκι;