Της Μερόπης Τζούφη
• Βουλεύτριας Ιωαννίνων ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
• Πρώην Υφυπουργός Παιδείας
Πριν λίγες ημέρες, στις 8 Μαρτίου, τιμήσαμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Τιμήσαμε τον αγώνα όλων των γυναικών που πήραν την υπόθεση της χειραφέτησης στα χέρια τους, που αγωνίστηκαν για ίσο ρόλο στην οικογένεια, για αυτοδιάθεση του σώματός τους, όπως επίσης για μόρφωση, εργασία, δίκαια αμοιβή και συμμετοχή στα κοινά.
Ωστόσο, 111 χρόνια από την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας και παρά τη νομική κατοχύρωση της ισότητας, τα γυναικεία δικαιώματα εξακολουθούν να δοκιμάζονται. Το σημερινό δυσμενές περιβάλλον της πανδημίας και της υγειονομικής κρίσης, συμπιέζει τα δικαιώματα των γυναικών και μεγεθύνει τα προβλήματα.
Τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την περίοδο της πανδημίας είναι ενδεικτικά· η ανεργία μεγαλώνει και επηρεάζει τις γυναίκες κατά 6 με 8 μονάδες περισσότερο από τους άνδρες, ενώ ο εγκλεισμός στο σπίτι αυξάνει τα φαινόμενα έμφυλης και ενδο-οικογενειακής βίας. Επίσης η δραματική επιβάρυνση του ΕΣΥ και η απουσία κατάλληλων μέτρων για ενίσχυση των δημόσιων δομών υγείας από πλευράς της κυβέρνησης, στερεί από χιλιάδες γυναίκες την πρόσβαση σε απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις που σχετίζονται με την αναπαραγωγική και σεξουαλική τους υγεία.
Την ίδια στιγμή, οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης απέναντι στον κορονοϊό. Μιλώ ενδεικτικά για τις γιατρίνες, τις νοσηλεύτριες, τις δασκάλες και καθηγήτριες, τις εργαζόμενες στα σουπερμάρκετ, στις υπηρεσίες φροντίδας και καθαριότητας.
Ωστόσο, 111 χρόνια από την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας και παρά
τη νομική κατοχύρωση της ισότητας,
τα γυναικεία δικαιώματα εξακολουθούν να δοκιμάζονται
Πέρα από την επιβάρυνση της πανδημίας, η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας τιμήθηκε στο φόντο μιας σειράς αποκαλύψεων για περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας στο χώρο του Αθλητισμού και του Θεάτρου. Είναι μαρτυρίες που φωτίζουν ένα χρόνιο πρόβλημα, συγκλονίζουν και καταμαρτυρούν πως η νομική κατοχύρωση της έμφυλης ισότητας και των δικαιωμάτων πρέπει να κατοχυρωθεί και στην πράξη. Να γίνει μέρος της συνείδησής μας και της καθημερινής πρακτικής.
Μπορεί το κίνημα #MeToo έφτασε στη χώρα μας με καθυστέρηση, υπογραμμίζει όμως την ανάγκη να υπάρξουν δομικές αλλαγές στο σύνολο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Μια από τις πιο κρίσιμες παρεμβάσεις αποτελεί η ένταξη της διάστασης του φύλου και των έμφυλων σχέσεων στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Πρόσφατα, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε στη Βουλή την πρόθεση της κυβέρνησης να εισάγει μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία. Ωστόσο, δεν αναφέρθηκε στη λαθεμένη κατάργηση της Θεματικής Εβδομάδας από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Υπενθυμίζω πως ο συγκεκριμένος θεσμός υλοποιήθηκε το προηγούμενο διάστημα με επιτυχία, θέτοντας προς συζήτηση διάφορα σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα. Μεταξύ αυτών και ζητήματα έμφυλων σχέσεων.
Παρόμοια, η κυβέρνηση υποβάθμισε και χαλάρωσε τις πολιτικές ισότητας, συνδέοντας τες με τη Δημογραφική και Οικογενειακή Πολιτική. Είναι μια αναχρονιστική ρύθμιση που αφαιρεί την έμφυλη διάσταση και καταργεί την οριζόντια, συνεκτική κοινωνική πολιτική που οφείλει να έχει ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.
Είναι η ώρα να δούμε, με τρόπο συνεκτικό και συγκεκριμένο, όλους τους στρατηγικούς στόχους που σχετίζονται με την ισότητα των φύλων. Στην αγορά εργασίας, στο σπίτι, στο σχολείο και σε κάθε κοινωνικό χώρο. Παράλληλα, να ενισχύσουμε πολιτικές που εναρμονίζουν την οικογενειακή και επαγγελματική ζωή κάθε γυναίκας, που προστατεύουν και διευρύνουν τα δικαιώματα και να δώσουμε έμφαση στην εξάλειψη των πολλαπλών διακρίσεων που υφίστανται οι γυναίκες ΑμεΑ, οι γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες, οι μακροχρόνια άνεργες, οι μονογονείς, οι Ρομά.
Κρίσιμη είναι επίσης η πρόληψη των φαινομένων σωματικής, ψυχολογικής και σεξουαλικής βίας, η προώθηση της ισότητας στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στα μέσα ενημέρωσης, στην υγεία και την περίθαλψη. Επίσης οφείλουμε να μεριμνήσουμε για την ισόρροπη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της συγκρότησης αρμόδιου υπουργείου, αναβαθμίζοντας -πρακτικά και θεσμικά- το χαρτοφυλάκιο της Ισότητας των φύλων.
Καταληκτικά, το αίτημα για έμφυλη ισότητα παραμένει επίκαιρο και σε αρκετές περιπτώσεις, ανεκπλήρωτο. Για το λόγο αυτό, η κοινωνία ζητά περισσότερη δικαιοσύνη, λιγότερη βία και λιγότερα στερεότυπα. Ζητήματα όπως η ελεύθερη συμβίωση, η απρόσκοπτη επιλογή σεξουαλικού προσανατολισμού, οι ρόλοι εντός της οικογένειας είναι μόνο μερικές πτυχές ενός νέου οράματος συνύπαρξης.
Για το λόγο αυτό, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας δίνει τον τόνο της εγρήγορσης και της διεκδίκησης για τους νέους αγώνες των γυναικών. Είναι ένα στόχος εφικτός που αφορά άντρες και γυναίκες· αφορά το σύνολο της κοινωνίας μας.