in

ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΟΥ, ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΡΙΑ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ- Η ΚΡΑΥΓΗ……….ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ


Αναμφίβολα η διαδραστική εικαστική εγκατάσταση «Βιοποικιλότητα ή σκύβαλα» της Πέλας Καλογήρου αποτελεί κραυγή, όχι μόνο για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Αμβρακικός μας, αλλά κρούει το σήμα του κινδύνου για τη βιοποικιλότητα, η οποία διεθνώς έχει επηρεαστεί από τα πλαστικά και τη ρύπανση. Το Νταλιάνι ή Θύννειο αποτελεί έναν παραδοσιακό τρόπο ψαρέματος που χρονολογείται από το 1922. Γιατί στο Νταλιάνι της εικαστικού σήμερα βρίσκουμε πλαστικά; Μήπως ο Αμβρακικός χρήζει την μέγιστη προσοχή όλων μας;
Στην επίσκεψη μου στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Αμβρακικού Κόλπου μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση. Από τη μια μεριά η γενναιοδωρία της φύσης και των υπαλλήλων του Διαχειριστικού Φορέα, Προϊστάμενος κ. Δ. Μπαρέλλος και κ. Σ. Φλούδας, που πέρα από την επιστημονική αρτιότητα και εμπεριστατωμένη ενημέρωση, διέγνωσα την αγάπη τους για τον Αμβρακικό και την ανησυχία τους για την επιβίωση της ανεκτίμητης οικολογικής αξίας Αμβρακικού, που τον καθιστά έναν από τους σημαντικότερους υγροτόπους της Ελλάδας. Είναι ελπιδοφόρο στη χώρα τούτη να ξεφεύγουμε από τα στεγανά της υπαλληλικής γραφειοκρατίας και να υπηρετούμε το Δημόσιο συμφέρον, πόσο δε μάλλον να προστατεύσουμε το περιβάλλον μας.
Ο Ο.ΦΥ.ΠΕ.ΚΑ μπορεί να έχει ως σκοπό την εφαρμογή πολιτικών που χαράσσει το ΥΠΕΝ για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, εντούτοις δεν κατάφερε να προχωρήσει στις ρηξικέλευθες τομές που χρειάζονται τα οικοσυστήματα για την επιβίωσή τους. Δεν αρκεί οι Διαχειριστικοί Φορείς να γνωμοδοτούν ατενίζοντας την επικείμενη καταστροφή, αλλά να πράττουν, να προλαμβάνουν σε ένα αρχικό στάδιο, ως εκτελεστικά όργανα. Ο ρόλος τος οφείλει και πρέπει να είναι εκτελεστικός.
Ο Αμβρακικός απειλείται από ανοξία.
Ασφαλώς και η προστασία του χρειάζεται μια ολιστική προσέγγιση σε χρόνια δυσεπίλυτα ζητήματα. Η υπεραλίευση , η έλλειψη βιολογικών καθαρισμών, τα φράγματα ακόμη και η δίκη μας αδιαφορία, συνιστούν μέρος του προβλήματος. Είναι η υπερεκμετάλλευση…
Η κλιματική κρίση είναι εδώ.
Αποτελεί χρέος μας να προστατεύσουμε το περιβάλλον μας, ο καθείς από το δικό του μετερίζι. Περιβαλλοντική πολιτική αλλαγή, συνεπικουρούμενη από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών.
«Σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, ο άνθρωπος έπρεπε να παλεύει με τη Φύση για να επιβιώσει. Σ` αυτόν τον αιώνα, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι για να επιβιώσει, πρέπει να την προστατέψει»
Ζακ Υβ Κουστώ
Για το περιβάλλον μας…
Για τη ζωή…
Για την πολιτική αλλαγή…
Μαρία Μάρκου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *