Μέσα από τη Δημοκρατική Φωνή και το άρθρο του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικοπόλεως & Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος, απευθύνει μήνυμα για τις άγιες μέρες του Πάσχα και την πορεία προς την Ανάσταση.
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η κατεξοχήν περίοδος κατά την οποία παρέχεται η δυνατότητα σε κάθε πιστό, ορθόδοξο χριστιανό, να ζήσει τα θεία και υπερφυή γεγονότα των Αγίων Παθών του Κυρίου μας. Τότε ο Κύριος με άφατη οδύνη βαδίζει σταθερά και αποφασιστικά προς το Πάθος, προς τον σταυρικό θάνατο.
Η Μεγάλη Εβδομάδα προβάλλει τό θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού ως τέλειο παράδειγμα προς μίμηση. Και καλείται κάθε πιστός χριστιανός μέσα σε ατμόσφαιρα πένθους και κατάνυξης να συμπορευθεί με τον Κύριο και να νεκρωθεί «ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς» για να συζήσει μετά του Χριστού στην άνω Ιερουσαλήμ, την Βασιλεία των Ουρανών. Στη συμπόρευση αυτή βοηθά η πνευματική προετοιμασία της Μ. Τεσσαρακοστής, που έχει προηγηθεί, εκείνο όμως πού εμπνέει και φτερώνει τον νού και την καρδιά είναι οι ύμνοι των Αγίων Παθών, πρωτίστως όμως οι ευαγγελικές περικοπές που τροφοδοτούν την κατάνυξη και την βίωση του Πάθους του Χριστού. Στόχος και προορισμός η βίωση των Παθών και όχι η εκ του μακρόθεν παρακολούθησή τους. Βίωση δεν σημαίνει συναισθηματική ή ψυχολογική ταύτιση, ενεργοποίηση του συναισθήματος αλλά διέγερση του έσω ανθρώπου εκ του γεγονότος ότι η αληθής και γνήσια αγάπη είναι άνευ ορίων και εξικνείται μέχρι της αυτοθυσίας και του θανάτου, θανάτου δε σταυρού. Δεν πενθούμε για ένα Θεό που πεθαίνει για τις αμαρτίες όλων, αλλά για τον εαυτό μας που τον σταύρωσε και για τις αμαρτίες τις δικές μας που εξοφλεί με το Αίμα Του. Το πένθος ανήκει σε εμάς πού και σήμερα τον ανασταυρώνουμε.
Δρόμος λοιπόν προσωπικός, μια προσωπική υπόθεση για την συνάντηση μας με τον Χριστό, τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο. Μόνον έτσι νοείται η Ανάσταση, που είναι το θεμέλιο της πίστης μας.
Επομένως η Μ. Εβδομάδα είναι ένα σταυροαναστάσιμο οδοιπορικό. Ένα ανέβασμα και μια πορεία, μέρα με τη μέρα, προς το Πάθος και την Ανάσταση. Αλλά και δική μας πορεία και σταύρωση. Δεν αναπαριστούμε ένα γεγονός αλλά ξαναζούμε όλο το μαρτύριο του Χριστού με την δική μας συμπόρευση. Άρα είναι η προσωπική μας σταύρωση και Ανάσταση πού συμπορεύεται με αυτή του Χριστού. Είναι η μετάνοιά μας, η συμφιλίωση με όλους και η καθαρότητα και αγνότητα με την μετοχή στη λατρευτική ζωή της κάθε ημέρας της Μ. Εβδομάδας. Δρόμος λοιπόν προσωπικός, μια προσωπική υπόθεση για την συνάντηση μας με τον Χριστό, τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο. Μόνον έτσι νοείται η Ανάσταση, που είναι το θεμέλιο της πίστης μας, όπως περίτρανα διακηρύσσει ο Απόστολος Παύλος «εἰ δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται· εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν». (Α’Κορ. ιε’,13-14) Χωρίς τον Χριστό λέγει ένας σύγχρονος άγιος, ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς «ο χώρος και ο χρόνος καταντούν τέρατα για τον άνθρωπο, ένας αφόρητος ζυγός. Μόνον όταν ο χώρος καταυγαστεί με τό φώς του Αναστημένου Χριστού, ευλογείται, αγιάζεται και αποκτά νόημα».
Ανάσταση σημαίνει:
• Αγάπη προς τον Θεό και τους ανθρώπους
Ο Χριστός θυσιάζεται από αγάπη για όλους τους ανθρώπους «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». (Ἰω. γ’,16)
• Νίκη της ζωής κατά του θανάτου
Ο Ιησούς με τον θάνατό Του υπετάγη στο νόμο του θανάτου, χωρίς να είναι παραβάτης του, παραμένοντας «ἐν νεκροῖς ἐλεύθερος» για να ελευθερώσει τους ανθρώπους από την εξουσία του θανάτου
• Αυτοθυσία
«καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐγὼ ἁγιάζω ἐμαυτόν, ἵνα καὶ αὐτοὶ ὦσιν ἡγιασμένοι ἐν ἀληθείᾳ». (Ἰω. ιζ’,19)
Έγινε εθελούσιο θύμα υπέρ της σωτηρίας και ζωής του κόσμου
• Συγχώρηση και καταλλαγή
Ο άνθρωπος ζητεί συγνώμη για τις αμαρτίες του από το Θεό και Εκείνος δέχεται την συγνώμη και εξαφανίζει τις αμαρτίες.
Έτσι αποκαθίσταται η κοινωνία ανθρώπου και Θεού και επέρχεται η καταλλαγή και η συμφιλίωση.
Καλή Άνάσταση σε όλους
Χρόνια Πολλά