Κεντρικό είναι το δίλημμα μεταξύ του κυβερνητικού και του αντιπολιτευτικού ΣΥΡΙΖΑ κατά την συνδιάσκεψη του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Άλλωστε αναζητείται ο δρόμος που οδηγεί και πάλι στην κυβερνητική εξουσία διατηρώντας και ενισχύοντας την ταυτότητα της σύγχρονης Αριστεράς η οποία θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ της «σοσιαλδημοκρατίας»- που πλέον έχει, ή της εμβάθυνσης και στήριξης μιας νέας κοινωνικής έκφρασης που θα ανατρέψει τους συντηρητικούς πλειοψηφικούς συσχετισμούς.
Εμφανείς και έντονες είναι οι εσωκομματικές αντιθέσεις, όπως έδειξε η συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου της περασμένης Τετάρτης αναφορικά με την θέση του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από το ζήτημα της επικύρωσης της σύμβασης με την Fraport για τα αεροδρόμια. Ο Αλέξης Τσίπρας καλείται να βρει το πολιτικό πλαίσιο που θα δώσει προωθητική δύναμη στην παράταξη, ενόψει ενός «θερμού» φθινοπώρου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα κινήθηκε σε μια λογική «ανασυγκρότησης» με αλλαγές σε νομαρχιακές επιτροπές και προσπάθεια εγγραφής νέων μελών.
Επειδή όμως συνέδριο απολογισμού δεν έχει γίνει λόγω της πανδημίας ώστε να συζητηθεί σε βάθος η κυβερνητική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, να εντοπιστούν τα λάθη (μπόλικα), να επισημανθούν οι παλινωδίες (αρκετές) και οι καθυστερήσεις (μερικές αδικαιολόγητες), να αναλυθούν οι περιστάσεις που οδήγησαν σε αποφάσεις που απογοήτευσαν πολλούς ψηφοφόρους του, η κουβέντα στο εσωτερικό του κόμματος γίνεται χαλαρά, ενώ δεν λείπουν οι δίκες προθέσεων και οι απόπειρες κεντρικών παραγόντων να εμφανιστούν δικαιωμένοι αν και από τις υπουργικές θέσεις που βρίσκονταν είχαν εγκρίνει ή είχαν ανεχτεί τις πολιτικές τις οποίες σήμερα πολεμούν.
Υπάρχουν κυβερνητικές επιλογές για τις οποίες δεν πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος ο ΣΥΡΙΖΑ; Ήταν άτολμος εκεί που επιβαλλόταν να είναι αποφασιστικός; Υιοθέτησε σε κάποιους τομείς τη στρατηγική των αντιπάλων του; Παραβίασε κόκκινες γραμμές προκαλώντας τη δυσφορία των κοινωνικών στρωμάτων που τον πίστεψαν; Ποιες πρωτοβουλίες του οφείλει να υπερασπιστεί; Πολλά τα ερωτήματα λοιπόν και σίγουρα πιο πολλές οι γνώμες.
Ποια είναι τα πιο καίρια ερωτήματα όμως που χρήζουν ανάλυσης και απασχολούν:
• Έκανε σωστά που συνεργάστηκε με τους ΑΝ.ΕΛΛ. και τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2015; Το «όχι» σήμερα είναι εύκολο. Τότε όμως κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν το είπε και κανείς δεν κατέθεσε εναλλακτική πρόταση.
• Έκανε σωστά που έφερε το τρίτο μνημόνιο; Όσοι διαφώνησαν αποχώρησαν. Αυτοί που έμειναν προφανώς δέχτηκαν ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος και αναγνώρισαν ότι ο βολονταρισμός (σκίσιμο μνημονίων, μονομερής διαγραφή του χρέους) μπορεί να παράγει ευρύτερες συσπειρώσεις και παράσταση νίκης, αλλά οδηγεί σε αδιέξοδο όταν αναλαμβάνεις την κυβέρνηση.
• Έκανε σωστά που υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών; Είναι το θέμα για το οποίο υπάρχει απόλυτη συμφωνία όλων των τάσεων.
• Έκανε σωστά που ξεπέρασε τους στόχους των μνημονίων ασκώντας περιοριστικές πολιτικές που έπληξαν αυτούς τους οποίους ήθελε να εκπροσωπήσει; Και αυτό το «όχι» είναι εύκολο. Ωστόσο, τα πρωτογενή πλεονάσματα, η μερική ρύθμιση του χρέους, η δημιουργία του μαξιλαριού, οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης ήταν η απάντηση στην προπαγάνδα της Δεξιάς που διατυμπάνιζε ότι οι οικονομικά αναλφάβητοι και επικίνδυνοι αριστεριστές θα παραδώσουν καμένη γη και άδεια ταμεία. Ναι αλλά, θα υποστηρίξει κάποιος, ότι το ζητούμενο για μια Αριστερά που δηλώνει ριζοσπαστική δεν είναι η διαχείριση της κατάστασης, αλλά η ανατροπή της. Σωστό. Αλλά με περιορισμένη βάση υποστήριξης στο εσωτερικό και χωρίς συμμάχους στην Ευρώπη θα είχε τύχη μια μετωπική σύγκρουση;
Το πρόγραμμα που έχει επεξεργαστεί η επιτροπή Σταθάκη έχει «στρατηγικό» χαρακτήρα. Δηλαδή χαράσσει τις αδρές κατευθυντήριες γραμμές του κόμματος για τα επόμενα χρόνια, αποφεύγοντας τις λεπτομερείς εξειδικεύσεις. Μοιάζει με πλατφόρμα πάνω στην οποία θα στηθεί στη συνέχεια το προεκλογικό κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Έχοντας αυτή την οπτική, η επιτροπή Σταθάκη ενσωμάτωσε ένα μέρος των προγραμματικών επεξεργασιών των τμημάτων του ΣΥΡΙΖΑ κι ένα μέρος το παρέλειψε, ενώ σε ορισμένα σημεία σημειώνονται και διαφοροποιήσεις.
Το πολιτικό ενδιαφέρον λοιπόν για τη συνδιάσκεψη δεν επικεντρώνεται στο πρόγραμμα αλλά στην πολιτική απόφαση που θα συζητήσει η Ολομέλεια. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συνεδριάζουν σε μια πολύ ψυχρή ατμόσφαιρα, παρά το ότι ο υδράργυρος χτυπάει «κόκκινο». Η ψυχρότητα του συριζικού κλίματος έγκειται στον εξής παράγοντα: Στη δημοσκοπική καθήλωση του κόμματος και το προβάδισμα που καταγράφει η Νέα Δημοκρατία.
Το Σάββατο, 10:00-16:00, θα λάβουν χώρα θεματικά στρογγυλά τραπέζια -Οικονομία, Περιβάλλον, Εργασία, Κοινωνικό Κράτος, Πολιτισμός, Kράτος-θεσμοί-Δημοκρατία- και ακολουθεί ολομέλεια της προγραμματικής συνδιάσκεψης-ομιλίες. Οι εργασίες συνεχίζονται την Κυριακή το πρωί και ολοκληρώνονται το απόγευμα με ολομέλεια προγραμματικής συνδιάσκεψης και ομιλίες, συμπεράσματα ( 14:00-18:00).