Με αφορμή διάφορες συζητήσεις που κάνω καθημερινά, παρατηρώ πολλές και ενδιαφέρουσες προτάσεις ενόψει των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών.
Η καθεμιά και ο καθένας που έχει με διάφορους τρόπους δημόσιο λόγο θα πρέπει να συμβάλλει στο διάλογο που πρέπει να γίνει για ποια Ηπειρο και τι δήμους θέλουμε, πως τους θέλουμε και τι πρέπει να γίνει.
Μέχρι τις εκλογές που θα γίνουν σε περίπου 12 μήνες υπάρχει αρκετός χρόνος για να επισημανθούν πολλά για να πάμε πολλά βήματα μπροστά.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2023 θ’ αναδείξουν τις δημοτικές Αρχές που θα κληθούν να οδηγήσουν τους Δήμους στην επόμενη δεκαετία με αρκετά ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία, ενώ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και η περιφέρεια και άρα η περιφερειακή αρχή.
Στη σημερινή ευμετάβλητη περίοδο, έννοιες όπως το περιβάλλον, η οικολογία, η βιώσιμη κινητικότητα, η συμμετοχικότητα, η ενίσχυση της τοπικής επιχειρηματικότητας, η κοινωνική αλληλεγγύη και άλλες πολλές, δεν είναι για να παραγεμίζουν τα ιλουστρασιόν προεκλογικά φυλλάδια, αλλά για να οριοθετούν τη νέα πορεία που πρέπει ν’ ακολουθήσει συνολικά η Αυτοδιοίκηση. Και όλα αυτά παράλληλα με ενίσχυση των υποδομών, των κοινωνικών δομών, των δημοτικών λειτουργιών, κ.α.
Από τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν άμεσα είναι:
Α) Να ενεργοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό οι κοινωνικές δυνάμεις που «κρύβονται» στους πολιτιστικούς, κοινωνικούς, αθλητικούς και άλλους συλλόγους και φορείς της περιφέρειας και των Δήμων, στηρίζοντας τις δράσεις τους και ενισχύοντας το «στίγμα» τους στην τοπική κοινωνία.
Β) Να υπάρξει η μέγιστη δυνατή θωράκιση του φυσικού περιβάλλοντος, καθιστώντας το παράλληλα προσβάσιμο σε όλους τους πολίτες, προκειμένου να το απολαμβάνουν στην καθημερινότητά τους.
Γ) Να δοθούν σε κάθε περιφερειακή και Δημοτική Ενότητα τα εφόδια που χρειάζεται ν’ αναπτύξει τις δικές της, ιδιαίτερες δυνατότητες.
Δ) Να δημιουργηθούν μόνιμες ομάδες εργασίας, ανθρώπων με εξειδικευμένες γνώσεις, που θα «κυνηγούν» σε εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο -συστηματικά και αποτελεσματικά- κάθε δυνατότητα χρηματοδότησης έργων που θα αλλάξουν περαιτέρω την εικόνα της περιφέρειας και των Δήμων. Ο ρόλος του Πανεπιστημίου και των Επιμελητηρίων είναι κομβικός.
Ε) Να στηριχθεί η υφιστάμενη τοπική επιχειρηματικότητα και να προσελκύσουν η περιφέρεια και οι Δήμοι νέες επιχειρήσεις στην περιοχή, κτίζοντας μια διαχρονική σχέση αμοιβαίας ωφέλειας, με ξεκάθαρους κανόνες, που θα γίνονται σεβαστοί και από τις δύο πλευρές.
Μια σύγχρονη περιφέρεια και σύγχρονοι Δήμοι οφείλουν να δρομολογήσουν διαδικασίες ανάπτυξης ενός πλέγματος διαδημοτικών συνεργασιών και πρωτοβουλιών στον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό, την Οικολογία, την Κοινωνία.
«Ωραίες προθέσεις, αλλά με ποια «μαγική συνταγή» θα συμβούν όλα τα παραπάνω;» θ’ αναρωτηθεί κάποιος. Κι όμως, υπάρχει «μαγική συνταγή» κι αυτή την κατέχουν οι συμπολίτες μας που είναι και το «υπέρ – όπλο» της κάθε διοικητικής διοίκησης.
Τα υπόλοιπα σε επόμενο σημείωμα
H «ένοχη» ηθική!
Την τελευταία εβδομάδα και ως άνθρωπο και ως δημοσιογράφο αλλά και ως νομικό μου έχει κυριολεκτικά «ανέβει το αίμα στο κεφάλι» με όλα αυτά που διαδραματίζονται σε δημόσια θέα γύρω από την συγκλονιστική υπόθεση της σεξουαλικής κακοποίησης ενός ανήλικου παιδιού.
Το γεγονός ξεπερνά τα όρια του τραγικού και όλη η κοινωνία απαιτεί την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης και την απόδοση δικαιοσύνης με παραδειγματικό τρόπο.
Αυτό είναι το ένα σκέλος των πραγμάτων στο οποίο όλοι φαντάζομαι συμφωνούμε.
Εκεί που αρχίζει η κατάσταση να ξεφεύγει είναι ότι με αφορμή αυτή την πολύ σοβαρή υπόθεση βρήκαν βήμα διάφοροι «ηθικολόγοι» από τα μετερίζια της δημοσιογραφίας και της πολιτικής για να ρίξουν το ανάθεμα και να εισπράξουν τα κοινωνικά εύσημα.
Και για να μην αναφέρομαι μόνο σε δημοσιογράφους και πολιτικούς και πολλοί από εμάς στην κοινωνία βρήκαμε ένα βολικό θέμα για να «σώσουμε την ένοχη ψυχή μας» και να δώσουμε ρεσιτάλ ηθικολογίας ξεχνώντας τα ατομικά μας κρίματα.
Τα υπερβολικά μαθήματα ηθικής πάντα μου βγάζουν κάτι «ένοχο» στη ζωή και πάντα αναρωτιέμαι γιατί εάν κάποιος είναι ενάρετος δεν το αποδεικνύει αυτό με τις πράξεις του και τον τρόπο ζωής του παρά πρέπει να βγάζει λόγους σε δημόσια θέα.
Εκεί δε που δημιουργείται ανασφάλεια σε όλους μας είναι με τον τρόπο που το ανακριτικό υλικό, που κατά τον νόμο είναι μυστικό, αναπαράγεται καθημερινά σε δημόσια θέα και εάν και δε συμφωνώ καταρχήν με την κατάχρηση των τηλεοπτικών εμφανίσεων συναδέλφων Δικηγόρων κατανοώ τελικά ότι μερικές φορές δε μπορεί να γίνει αλλιώς, όταν η δικογραφία του εντολέα τους περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι πριν ενημερωθούν ακόμη οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι.
Τελικά ένα και ένα κάνουν δύο και εάν κάποιος έχει ηθική αυτό δε χρειάζεται να προβληθεί με κανένα τρόπο και απλά προκύπτει από την στάση του στην οικογενειακή, προσωπική και επαγγελματική του ζωή.
Η απόδοση δικαιοσύνης πρέπει να γίνεται με ορθό και τυπικό τρόπο και η υπερβολική ηθικολογία τις περισσότερες φορές κάτι άλλο κρύβει από κάτω.