Ο θάνατος είναι πρωτίστως μεγάλη απώλεια για τους οικείους που χάνουν τον δικό τους άνθρωπο. Όμως υπάρχουν στο διάβα της ζωής περιπτώσεις ανθρώπων που πέθαναν, αλλά με την στάση τους έστειλαν θετικά μηνύματα, σήματα αγώνα και ελπίδας. Μια τέτοια περίπτωση ήταν η Φώφη Γεννηματά.
Ήταν φωτεινό παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο έδινε την προσωπική της μάχη για να νικήσει τον καρκίνο. Στη θέση της βρέθηκαν και βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες και στην χώρα μας, αλλά η ίδια λόγω του δημόσιου αξιώματός της είχε την δυνατότητα να στείλει τα θετικά μηνύματα που όλοι έχουν ανάγκη. Και έστελνε μηνύματα για να παλεύουν όλοι και να μην το βάζουν κάτω, όπως δεν το έβαλε και η ίδια.
Αφήνοντας τα πολιτικά στην άκρη τέτοιες στιγμές, οφείλουμε να εστιάσουμε στην στάση της έναντι της ασθένειάς τη και στο γεγονός ότι δεν λύγισε. Θα μπορούσε να μείνει στην άκρη, αλλά πάλεψε για τη ζωή, δίνοντας το καλό παράδειγμα σε όλους μας.
Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι «είμαστε ό,τι επαναλαμβανόμενα κάνουμε» και άρα για τους άλλους είμαστε αυτό που κάνουμε.
Αυτό λοιπόν έκανε η Φώφη Γεννηματά. Πάλευε συνεχώς με επιμονή. Δείγμα αρετής και όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, η αρετή είναι έξις (συνήθεια). Και αυτό για τους πολιτικούς είναι προσόν μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από όλα τα άλλα ενδεχομένως χαρίσματα που αποτελούν τα συστατικά της ηγεσίας.
Εξάλλου, αυτή η γυναίκα πολιτικός, έδειξε ηγετικά χαρακτηριστικά πολύ μεγάλα σε αυτή την προσωπική της μάχη. Οι πολιτικοί κρίνονται και από άλλα στοιχείο και όχι μόνο εάν είναι καλοί ρήτορες ή μπορούν να διοικήσουν, αλλά εάν έχουν υψηλό βαθμό ενσυναίσθησης. Και η Γεννηματά τον είχε. Και αυτό διότι ο ηγέτης χρειάζεται να διαθέτει θάρρος και κουράγιο για να αμφισβητεί ταμπού και θέματα μη συζητήσιμα. Και ο καρκίνος ήταν ένα από αυτά.
Η Φώφη Γεννηματά με την διαρκή πάλη της που είχε γίνει και συνήθεια σε συνδυασμό με την υπομονή και την επιμονή της να νικήσει έγινε παράδειγμα σε όσους δίνουν την ίδια ή και άλλες μάχες με ασθένειες.
Ας κρατήσουμε ως καντήλι αναμμένο αυτή την επιμονή και υπομονή της για τους αγώνες που δίνει ο καθένας και η καθεμιά μας. Και κυρίως ας αντλήσουμε δύναμη από το παράδειγμά της και την πολυετή μάχη της για ζωή. Οι μάχες δεν τελειώνουν.