Ο Άγγελος Γκίκας ήταν ψυχίατρος της αστυνομίας. Ο μικρός αδελφός του, ο Ηλίας, ήταν απλός χρήστης ναρκωτικών εδώ και δέκα χρόνια, στην αρχή του μαύρου και μετά της κόκας. Όμως αντιμετώπιζε την ποινή των ισοβίων, γιατί κατηγορούνταν από την αστυνομία, για εμπόριο και διακίνηση ναρκωτικών. Και τα ισόβια να γλιτώσει, δέκα χρόνια τα είχε σίγουρα. Δεν θα άντεχε.
Ο Άγγελος Γκίκας ζητάει από τον ∆ιοικητή της ∆ίωξης Εγκληµάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησίας, Ανδρέα Σκούρα, µια χάρη: να απαλλάξει τον αδερφό του από τις άδικες κατηγορίες για διακίνηση ναρκωτικών.
Το επόμενο πρωί στις παρυφές του βουνού της Πεντέλης, λίγα μέτρα πριν από την είσοδο της σπηλιάς, όπου κάποτε κρυβόταν ο περίφημος λήσταρχος Νταβέλης, ήταν το σημείο όπου είχε βρεθεί το πτώμα του αστυνομικού διευθυντή Ανδρέα Σκούρα. Το πτώμα ήταν απανθρακωμένο. Τι τραγική ειρωνεία! Ο άλλοτε διοικητής της υποδιεύθυνσης δίωξης εγκλημάτων κατά ζωής και ιδιοκτησίας, που είχε περάσει μεγάλο μέρος της καριέρας του ως επικεφαλής του Ληστειών, είχε σκοτωθεί μπροστά στην κρυψώνα ενός ιστορικού ληστή.
Την φωτιά στο τζιπ Grand Vitara του Σκούρα την έβαλαν, για να αποκρύψουν στοιχεία του εγκλήματος. Να φανεί ότι τον έκαψαν ζωντανό.Όμως ο Σκούρας πριν καεί είχε πυροβοληθεί, είχε βρεθεί ένας άδειος κάλυκας από καλάσνικοφ. Έτσι συνηθίζουν οι μαφιόζοι τις εκτελέσεις. Εκεί κοντά στο καμένο αυτοκίνητο βρέθηκαν επίσης μια ροζ τσίχλα και μια καφέ γόπα από πουράκι.
Ο Άγγελος ζητάει από τον Μήτσο Βαφειάδη, τον νέο αστυνομικό διευθυντή, αν γινόταν να απαλλάξει τον αδελφό του, Ηλία από τις κατηγορίες και να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή κι έναν δρόμο μακριά από τη φυλακή.
Ο νέος διευθυντής Μήτσος Βαφειάδης ζητάει από τον Γκίκα κάτι ανταλλάξιμο, μια εξυπηρέτηση, για να πέσει στα μαλακά ο αδελφός του. «Ο Σκούρας» του λέει, «δολοφονήθηκε από κάποιον εκπρόσωπο του οργανωμένου εγκλήματος. Ο νούμερο ένα εχθρός του Σκούρα είναι ο Σωτήρης Δραγούμης ή Λύκος, ο οποίος είναι στη φυλακή των Τρικάλων και είχε δηλώσει δημόσια την πρόθεσή του να σκοτώσει τον Σκούρα. Είχαν πολλά προηγούμενα από τότε που ο Σκούρας ήταν στο Ληστειών και ο Δραγούμης είχε ξετινάξει τις τράπεζες. Το πιο λογικό ενδεχόμενο είναι πως ο Δραγούμης έδωσε την εντολή της φονικής επίθεσης σε κάποιον πληρωμένο εκτελεστή». «Και γιατί να μην είναι δολοφόνος, ο αρχηγός της ελληνικής μαφίας ο Φώτης Βασιλάκος; Ή κάποιος άλλος, τέλος πάντων; Υπάρχουν ένα σωρό εχθροί του Σκούρα», είπε ο Άγγελος.
«Θα μπορούσε. Αλλά όπως όλα δείχνουν πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια του Λύκου» του λέει ο Βαφειάδης. «Με άλλα λόγια, θα κυνηγήσεις τον πιθανό ηθικό αυτουργό αντί για τον φυσικό;» ρωτάει ο Άγγελος. «Μιας και δεν έχω στοιχεία, ναι. Εξάλλου, ο δράστης ίσως έχει περάσει τα σύνορα, τώρα κρύβεται σε κάποια βαλκανική χώρα και δεν θα βρεθεί ποτέ, αν δεν εντοπίσω αυτόν που έδωσε την εντολή. Και για να το πετύχω αυτό, πρέπει να βάλω κάποιον μυστικό ως κρατούμενο στη φυλακή του Λύκου. Να ψάξει, να μάθει, να μιλήσει με άλλους κρατούμενους, με σωφρονιστικούς, ακόμα και με τον ίδιο τον Δραγούμη. Και γιατί να στείλω έναν άπειρο αστυφύλακα που μπορεί να καταλάβουν ότι είναι μπάτσος; Δεν είναι καλύτερα να πάει ένας υπεράνω υποψίας με επιστημονικές γνώσεις στο να ψυχολογεί ανθρώπους, εννοώ εσένα» είπε ο Βαφειάδης.
Του Άγγελου του είχε κοπεί η μιλιά. Ο Βαφειάδης μπορούσε να τον βοηθήσει, αλλά η βοήθειά του δεν ήταν ανιδιοτελής. Ήταν διαπραγματεύσιμη, κι αυτό που του ζητούσε ξεκάθαρο: να ανταλλάξει την ελευθερία του αδελφού του με τη δική του. Φυλακή αντί φυλακή. Για ένα μήνα το πολύ. Και έτσι ο Άγγελος δέχτηκε να μπει στις φυλακές των Τρικάλων.
Ο Άγγελος ήξερε, όπως έλεγαν πολλοί: ότι η φυλακή δεν δεσμεύει μόνο το σώμα. Ρημάζει τον νου, την ψυχή, κατατρώει τα σωθικά σαν όρνεο.
Και έτσι μπήκε στις φυλακές και στο ίδιο κελί με τον Λύκο και άλλους δύο βαρυποινίτες, με το όνομα Άγγελος Βαρδής και με το αδίκημα ότι είχε σκοτώσει την γυναίκα του.
Το δύσκολο κομμάτι ήταν να προσεγγίσει τους κρατούμενους, να μάθει πληροφορίες για τη δολοφονία του Σκούρα και φυσικά να περάσει για δικός τους.
Ο Άγγελος θα έκανε τα πάντα για να βοηθήσει τον αδερφό του. Και ο ένας μήνας αποστολής του φαίνεται τίποτα μπροστά στην αθώωση του αδερφού του. Η διαμονή του όμως στις φυλακές δεν είναι όπως την είχε φανταστεί. Ο ίδιος έρχεται κοντά με τον διαβόητο κακοποιό Σωτήρη Δραγούμη, τον γνωστό σε όλους Λύκο. Δεν θα αργήσει να καταλάβει ότι βρίσκεται στη σκιά ενός σκληρού κακοποιού που δεν έχει τίποτα να χάσει.
Οι πολυπόθητες πληροφορίες δεν λένε να έρθουν και ο ίδιος θα αναγκαστεί να διαλέξει σύντομα στρατόπεδο. Από εκεί και πέρα οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές… Αποδράσεις, καταδιώξεις, ληστείες, προστασίες, λαδώματα, ξέπλυμα, όπλα και συμμορίες, κυκλώματα διαφθοράς και προστασίας όλα μέρος ενός καλομελετημένου και καλοσχεδιασμένου σχεδίου. Οι συνθήκες είναι τέτοιες που θα αναγκάσουν τον Άγγελο όχι μόνο να εμφανίσει τον ηρωισμό του και να κάνει πράξεις αυτοθυσίας, αλλά να περάσει στον κόσμο του εγκλήματος και να δει σε βάθος την άλλη πλευρά…
Ο Άγγελος προβληματίζεται: Οι άνθρωποι ήταν σάπιοι. Το σύστημα ήταν σάπιο. Ψέμα, βρόμα και σαπίλα υπήρχαν από την αρχή του κόσμου. Πρώτη φορά όμως ένιωθε να τον αγγίζουν σε σημείο που θα τον έπνιγαν. Ο Δραγούμης τον είχε χρησιμοποιήσει από την πρώτη στιγμή αλλά όχι περισσότερο απ΄ ό,τι ο Βαφειάδης. Το σύστημα τους χρησιμοποιούσε όλους, τους ρούφαγε, τους μάσαγε και μετά τους έφτυνε. Όσο αδηφάγα κι αν ήταν η ανθρώπινη φύση, το σύστημα ήταν πάντα πιο ισχυρό.
Ήταν ηθική υποχρέωση του Άγγελου να δώσει ένα χαστούκι στο αρρωστημένο πρόσωπο του κήτους, διακόπτοντας παιχνίδια εξουσίας και χρήματος, που πάντοτε είχαν αθώα θύματα και παράπλευρες απώλειες, με κυριότερη την καρδιά της δικαιοσύνης. Είχε οργή ανακατεμένη με αηδία. Μια βαριά αίσθηση αποστροφής για όλα τα παιχνίδια εκπροσώπων του Νόμου αλλά και παρανόμων. Θέλει να δώσει σε όλα αυτά ένα τέλος.
Εκεί, στην καρδιά του Σμόλικα κάτω από τον παγερό ουρανό της Πίνδου, μέσα στα ολόλευκα βουνίσια κτίσματα, ο Άγγελος θα έδινε τη μάχη για την ελευθερία του. Εκεί έπρεπε να σκοτώσει τον Μινώταυρο…
Είναι σκατόκοσμος τελικά αυτός που ζούμε; Η συντροφικότητα και η ανθρωπιά δεν είχε χαθεί ακόμα από τον κόσμο.
Κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από το χάος…Έτσι είχε πει στον Άγγελο, ο Δραγούμης.
Σκατά στο δέντρο της δικαιοσύνης που οι μισοί του καρποί ήταν σάπιοι, σκατά στον κήπο της κοινωνίας που είχε μαραζώσει και σκατά στα μούτρα του που βοήθησε έναν παράνομο. Οι ηθικοί νόμοι ίσως ήταν πιο σημαντικοί από τους κανονικούς, αλλά εκεί τελείωνε και η έννοια της τάξης και ξεκινούσε το χάος…
Ένα πυρετικό και καταιγιστικό αστυνοµικό θρίλερ µε πλούσια πλοκή και αληθοφανείς και καλά σχεδιασμένους χαρακτήρες, μέσα στο σκοτεινό κόσμο των φυλακών. Γρήγορη πλοκή, καταιγιστικές εξελίξεις, μυστικά, ανατροπές. Η ιστορία ρέει αβίαστα και ο λόγος του κινηματογραφικός.
Το κύριο θέμα το οποίο πραγματεύεται το βιβλίο είναι η διαφθορά. Η διαφθορά σε επίπεδο αστυνομίας, σε επίπεδο δικαιοσύνης, σε επίπεδο εξουσίας, η κλειστή κοινωνία των φυλακών και της ζωής των καταδίκων, των φυλακισμένων, των παρανόμων και τα ναρκωτικά. Η ιστορία επίσης περιλαμβάνει σκέψεις, δράσεις και προβληματισμούς γύρω από τη διάρθρωση και τη λειτουργία της κοινωνίας μας.
Οι ρεαλιστικές καταστάσεις, δουλεµένες µέχρι την τελευταία λεπτοµέρεια, βάζουν τον αναγνώστη αµέσως στο παιχνίδι της εξιχνίασης, και τον οδηγούν µέσα από τις λαβυρινθώδεις διαδροµές της ορεινής και χιονισμένης Πίνδου σε µια απρόβλεπτη και ζοφερή ιστορία.
Στον αναγνώστη θα αρέσουν οι ανατροπές και η εξέλιξη των ηρώων. Η ψυχολογική διακύμανση του Άγγελου. Το σημείο εκείνο που αποφασίζει να περάσει την λεπτή γραμμή μεταξύ νόμου και ανομίας. Θα συμπαθήσει ακόμα και το Δραγούμη που έχει ένα δικό του αξιακό και ηθικό κώδικα, ένα κακοποιό με ιδιαίτερη δράση, φιλοσοφίας ζωής και χαρακτήρα.
Πρόκειται για ένα καταπληκτικό αστυνομικό και ψυχολογικό θρίλερ.