Η Πάτμος το νησί της Αποκάλυψης.
Η Πάτμος είναι παγκόσμιος λίκνος της Ορθοδοξίας.
Η Πάτμος με το καστρομονάστηρο, που στέκει αιώνες στη θέση του, για να μαρτυρά τη μεγαλοπρέπεια της Πάτμου.
Η Πάτμος και το ιερό σπήλαιο της Αποκάλυψης. Στην είσοδο του της σπηλιάς υπάρχει χαραγμένη στο μάρμαρο επιγραφή που προειδοποιεί: «Ως φοβερός ο τόπος ούτος, ουκ έστι τούτο αλλ΄ η οίκος Θεού, και αύτη η πύλη του ουρανού».
Η Πάτμος η πατρίδα του Εμμανουήλ Ξάνθου, εκ των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας.
Ένα περιβάλλον ονειρεμένο, που μπλέκει το παρόν με το παρελθόν, ανάμεσα σε θησαυρούς και κειμήλια, έργα τέχνης ζηλευτά, μνημεία μοναδικά.
Εδώ είναι η ίδια η τέχνη, η ιστορία, ο Χριστιανισμός, τα πάντα…
Η φεγγοβόλα κι οσμηρή Πάτμος είναι τα πάντα σε μια ιερή τριαδικότητα, ακόμα και με τα στοιχεία της φύσης: ήλιος, βροχή, άνεμος.
Η βιβλιοθήκη του μοναστηριού της Πάτμου είναι «Ψυχής Ιατρείον» και είναι πολύ σπάνια, πραγματική κιβωτός γνώσης, ιστορίας και τέχνης. Από τις σημαντικότερες στον κόσμο. Απίστευτα πολύτιμη βιβλιοθήκη της Μονής του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπου φυλάσσονται θησαυροί που κόβουν την ανάσα.
Μέσα στη βιβλιοθήκη της Μονής υπάρχουν σπάνια βιβλία του Αριστοτέλη, του Αριστοφάνη, του Ομήρου, ο ιερός Πορφυρός Κώδικας με το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, που γράφτηκε τον 6ο αιώνα, λόγοι του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου σε περγαμηνή του 941, περγαμηνή με το βιβλίο του Ιώβ, πολύτιμης αξίας χειρόγραφα και έγγραφα, παλαίτυπα, το χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄ του Κομνηνού με την κόκκινη αυτοκρατορική βούλα με το οποίο τον Απρίλιο του 1088 παραχωρήθηκε η Πάτμος στον όσιο Χριστόδουλο, φιρμάνι του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή με υπογραφή του το 1454, σπάνιες εικόνες, μια εικόνα του Αγίου Νικολάου από τον 11ο αιώνα μέχρι τον Χριστό Ελκόμενο του Ελ Γκρέκο, που χρονολογείται περί το 1500.
Ο Πορφυρός Κώδικας ήταν ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς στον κόσμο. Είναι τεράστιας αξίας, όπως ο Σιναϊτικός Κώδικας. Είναι ένα ιερό κειμήλιο που είχε κάποτε στα χέρια του ο Ιουστινιανός. Ένα θαύμα σχεδόν 1.500 ετών. Πόσα και πόσα έγιναν γι΄ αυτόν τον κώδικα Σκοτώθηκαν άνθρωποι, δόθηκα αμύθητες περιουσίες, μπλέχτηκαν αυτοκράτορες και βασιλιάδες, έγιναν μάχες για τη διεκδίκηση αυτού του θησαυρού, που έμεινε γνωστός με την ονομασία Codex Purpureus Petropolitanus. Η περγαμηνή αυτή είχε κόκκινα φύλλα, ήταν βαμμένη με αυτοκρατορική πορφύρα. Γράφτηκε από φτερό αετού. Όλο το κείμενο είναι γραμμένο με ασημόχρωμο μελάνι, εκτός από τα θεία ονόματα, που είναι γραμμένα με χρυσό…
Κατασκευάστηκε ο Πορφυρός Κώδικας ή στην Αντιόχεια ή σε κάποιο άλλο μέρος της Συρίας. Ο διαμελισμός του Πορφυρού Κώδικα έγινε κατά την Τέταρτη Σταυροφορία, στην Κωνσταντινούπολη (1201-1204). Το μεγαλύτερο μέρος του σήμερα βρίσκεται στην Αγία Πετρούπολη…
Εδώ στην Πάτμο ζει ένας σεμνός και ευαίσθητος άνθρωπος, πολύ μορφωμένος, ασκητικός, ένας κοσμοκαλόγερος, ψάλτης της Αποκάλυψης, ο Χριστόδουλος Παυλίδης.
Είναι ένας μοναχικός άνθρωπος, κλεισμένος στο καβούκι του, που δε μοιραζόταν ποτέ και με κανέναν τις σκέψεις του, τα ενδιαφέροντά του, τα συναισθήματά του, μόνος κι έρημος, αυτός κι ο εαυτός του. Ο Παυλίδης έχει αναλάβει την διοίκηση και την οργάνωση της ιστορικής βιβλιοθήκης της Μονής.
Ώσπου ξαφνικά έρχεται στο νησί η πανέμορφη, κοσμοπολίτισσα αρχιτέκτονας, η Ιταλίδα Ιζαμπέλα Οντινόρε, που σπούδασε και ιστορία της αναγεννησιακής τέχνης, που μπαίνει απότομα στη ζωή του Παυλίδη και τον έχει αναστατώσει.
Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά γι΄ αυτή. Ήταν μια πολύ πανέξυπνη γυναίκα που λαμπυρίζουν τα μάτια της. Φωτιά είναι. Ελπίζει μόνο για καλό… Να ήταν η αύρα της; Η φινέτσα της; Η απλότητά της; Ή μήπως το μυαλό της; Οι καταβολές ή οι σπουδές της; Ακόμα ακόμα η πόλη της, η Φλωρεντία, ένα λίκνο του πολιτισμού που πάντα τον συγκινούσε;
Όλοι οι άντρες της Πάτμου αναστατώνονται από την παρουσία της πανέμορφης Ιζαμπέλας.
Ο Χριστόδουλος Παυλίδης είναι φανερά ερωτευμένος και ευτυχισμένος. Φιλιούνται με πάθος. Είχε ερωτικά συνδεθεί με μια εκπληκτική γυναίκα, πανδαισία και όνειρο για τον καθένα. Όλο το νησί μιλούσε για αυτό το παράξενο ζευγάρι.
Ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη χαρά, αλλά μερικές φορές η μεγαλύτερη δυστυχία της ζωής…
Όμως και ο Χριστόδουλος παραξενεύεται τι ήταν αυτό, που μια τόσο πλούσια και όμορφη γυναίκα, βρήκε σε αυτόν; Το ότι την εντυπωσίασε η ξενάγησή του στη βιβλιοθήκη και οι γνώσεις του ή κάτι άλλο;
Η Ιζαμπέλα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πέτυχε τόσα πολλά στο νησί. Ρουφούσε το θρόισμα των ευκαλύπτων, την ενέργεια του τοπίου, την ιστορία που απέπνεε το μέρος. Μαγεύτηκε από την Αποκάλυψη. Αγόρασε ένα εκπληκτικό σπίτι, γνώρισε σημαντικούς ανθρώπους, έκανε δωρεές, απέκτησε πρόσβαση στο μοναστήρι, κάτι το οποίο επιθυμούσε, συνάντησε έναν χαρισματικό άνθρωπο, τον Χριστόδουλο Παυλίδη, που την ξενάγησε στο μουσείο και την βιβλιοθήκη της Μονής, ο οποίος θα της φαινόταν χρήσιμος στο μέλλον για τις δουλειές της. Είδε στη βιβλιοθήκη της Μονής πράγματα που την ενθουσίασαν. Απέκτησε τις προσβάσεις που χρειαζόταν για τα μελλοντικά της σχέδια στην Πάτμο…
Ο Παυλίδης πιστεύει ότι η ιστορία με την Ιζαμπέλα είχε πάρει έναν σωστό δρόμο. Και του άρεσε που είχαν μπόλικο να διανύσουν ακόμα, του δημιουργούσε ενθουσιασμό και μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον…
Άνοιξε ο Παυλίδης, την Αποκάλυψη του Ιωάννη και διάβασε: «Και η γυνή ήν περιβεβλημένη πορφυρούν και κόκκινον και κεχρυσωμένη χρυσίω και λίθω τιμίω και μαργαρίταις, έχουσα ποτήριον χρυσούν εν τη χειρί αυτής, γέμον βδελυγμάτων, και τα ακάθαρτα της πορνείας της γης…»
Ένα κύμα συντριβής τον κατέκλυσε, και το αίσθημα του τιποτένιου μόλυνε τα πάντα μέσα του…
Κάτι δεν πάει καλά με την Ιζαμπέλα… Το μάτι της, η πονηριά της, η στάση της, όλο αυτό…
Chi semina vento raccoglie tempesta… Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες…
Μια εκθαμβωτικά αποκαλυπτική ερωτική, ιστορική και αστυνομική περιπέτεια, συνώνυμη με εκείνη του εξερευνητή ενός παρθένου δάσους.
Μια συνταρακτική αφήγηση, βαμμένη με πορφυρά χρώματα…
Διαβάστε το.